بهسازی و بازسازی لرزه ای: مطالعه موردی بیمارستان قمر بنی هاشم جوین

با توجه به عدم قطعیتهای موجود در فرآیند تحلیل خطر زلزله، انجام تحلیل خطر زلزله همواره با تفرق نتایج و ناهماهنگیهایی همراه بوده است. تفرق زیاد در تعیین مقادیر خطر زلزله اگر منجر به محافظه کاری زیاد شود، سبب هدر رفتن سرمایه وبعضا غیر اقتصادی شدن بعضی طرحهای عمرانی می شود. از طرفی برآورد دست پایین این مقادیر سبب قرارگرفتن سرمایه و جان انسانها در معرض تهدید زلزله های آتی خواهد شد. اینموضوع مخصوصا در رابطه با ساختمانها و تاسیسات با عملکرد بی وقفه، نظیر بیمارستانها و مراکز امدادی اهمیت بیشتری پیدا خواهد نمود از این منظر که عدم ایفای عملکرد مورد نظر طی زلزله توسط این ساختمانها نه تنها خسارات اقتصادی زیادی به جا خواهد گذاشت بلکه بهدلیل وابسته بودن سلامت و نجات انسانها به عملکرد آنها سبب نارسایی در امر کمکرسانی و نجات آسیب دیدگان زلزله خواهد شد. لذا موضوع بهسازی و نوسازی بافتهای فرسوده شهری، همواره یکی از مسائل و چالش های شهرهای امروزی است که اندیشمندان حوزه های مختلف و مدیران شهری را به حیطه تلاش در جهت بهسازی و نوسازی آن کشانده است. با توجه به اینکه بیمارستانها و مراکز امدادرسانی که از اهمیت بالایی برخوردار هستند، می بایست برای افزایش طول عمر بهره برداری این مراکز نیز از روش بهسازی و مقاوم سازی سازه موجود استفاده کرد. همچنین می توان کاهش برش پایه در سازه به دلیل افزایش سختی سازه و مقاومت سازه در مقابل نیروی زلزله را یکی دیگر از عوامل تاثیر گذار در امر بهسازی و مقاوم سازی دانست. لذا در این مطالعه بصورت موردی بهسازی قمر بنی هاشم جوین مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشاندهنده کاهش تغییرمکان و برش پایه حداکثر به میزان ۵۹ و ۱۰ درصد میباشد.