تاثیر تاخیر در ارائه گزارش دهی حسابرسی بر روی اهداف بلندمدت سازمانها(نمونه موردی: سازمان شهرداری تهران)

صورتهای مالی حسابرسی شده به عنوان یکی از منابع قابل اتکا اطلاعات برای مدیران ارشد سازمانها جهت برنامه ریزیهای بلندمدت و کوتاه مدت در جهت رسیدن به اهداف سازمانها است لذا ارائه به موقع صورت های مالی و ارائه گزارش دهی حسابرسان سازمانها بر ارزش آنها دررسیدن به اهدافشان تاثیرگذار است. هدف از انجام این پژوهش، شناسایی تاثیر تاخیر در ارائه گزارش دهی حسابرسی بر روی اهداف بلندمدت سازمان شهرداری تهران است که تا چه میزان میتواند در برنامه ریزی آینده سازمان تاثیرگذار باشد، لذا در این پژوهش ۵۰ نفر از کارکنان حسابرسی داخلی و خارجی سازمان شهرداری تهران به عنوان جامعه آماری انتخاب شدند.روش پژوهش، شبه تجربی و از نوع توصیفی- همبستگی و برای آزمون فرضیه های پژوهش از مدل رگرسیونی چند متغیره بهره گرفته شده است.نتایج پژوهش نشان داد که بین ریسک ناکامی پروژه ها با تاخیر در ارائه گزارشهای حسابرسی ارتباط معناداری وجود دارد، ازآنجاکه سطح معناداری آماره t مربوط به متغیر ریسک ناکامی پروژه ها کوچکتر از ۰/۰۵ است (۰/۰۲۰۸) لذا میتوان بیان کرد که این متغیر با تاخیر در ارائه گزارشهای حسابرسی در سازمان شهرداری تهران ارتباط مستقیم و موثری دارد. همچنین بین سودآوری سازمانها با تاخیر در ارائه گزارشهای حسابرسی نیز ارتباط معناداری وجود دارد بدین شکل که سطح معناداری آماره t مربوط به متغیر سودآوری سازمانها کوچکتر از ۰/۰۵ است (۰/۰۰۰۰) لذا میتوان بیان کرد که این متغیر با تاخیر در ارائه گزارش حسابرسی رابطه مستقیم و تاثیرگذاری دارد و فرضیه دوم پژوهش نیز پذیرفته است. از طرفی بین ارزیابی عملکرد سازمانها با تاخیر ارائه گزارش های حسابرسی نیز ارتباط معناداری وجود دارد بهطوریکه سطح معناداری آماره t مربوط به متغیر ارزیابی عملکرد سازمانها کوچکتر از ۰/۰۵ است (۰/۰۰۰۰) لذا این متغیر با تاخیر در ارائه گزارش حسابرسی رابطه تاثیرگذاری دارد، بنابراین فرضیه سوم پژوهش در سطح اطمینان ۹۵ درصد پذیرفته میشود. منفی بودن ضریب این متغیر (-۹/۵۸۶۴۷۲) گویای این است که رابطه معکوسی میان متغیر ارزیابی عملکرد سازمانها با تاخیر در ارائه گزارش حسابرسیهای سازمان وجود دارد.