مدل سازی ارتباط کاربری- پوشش اراضی و حرارت سطح زمین، با استفاده از داده های سنجنده ASTER

از آنجاکه رشد مناطق شهری یک عامل تاثیرگذار در پدیده گرم شدن جهانی است، آگاهی از تغییرات زمانی- مکانی درجه حرارت سطح زمین برای انجام مطالعات علوم زمین از قبیل تغییرات آب و هوای شهری، ضروری است. در این تحقیق، ارتباط آثار تغییرات انواع پوشش- کاربری زمین و تراکم پوشش گیاهی، ناشی از توسعه شهری، بر روی درجه حرارت سطح در تهران بررسی و تجزیه و تحلیل شد. برای این هدف، با استفاده از داده های ماهواره ای چند زمانه سنجنده ASTER، طبقه بندی پوشش-کاربری زمین با استفاده از روش بیشترین شباهت بر روی مولفه های MNF صورت گرفت، مقادیر گسیل مندی و درجه حرارت سطح زمین با استفاده از روش TES بر روی داده های ماهواره ای تخمین زده شد و مقادیر تراکم پوشش گیاهی از طریق شاخص های NDVI و FVC به دست آمد. نتایج تحقیق نشان داد که طبقه بندی با مولفه های MNF دقت بیشتری در مقایسه با طبقه بندی از طریق باندهای اصلی دارد و نوع پوشش- کاربری زمین دارای تاثیر زیادی بر رژیم های درجه حرارت سطح زمین است. وابستگی شدید بین درجه حرارت سطح و مقادیر NDVI برای کلاس های مناطق ساختمانی کم تراکم، پوشش گیاهی تنک و زمین کشاورزی کشت شده، مشاهده شد و ارتباط درجه حرارت سطح زمین با مقادیر FVC نیز موید این مطلب است. تجزیه و تحلیل رگرسیون صورت گرفته بین مشخصه های NDVI و FVCو درجه حرارت سطح نشان می دهد که در صورت تعیین مقادیر NDVI و FVC، درجه حرارت سطح زمین و به تبع آن تغییرات و رشد توسعه شهری را می توان برآورد کرد.