غلظت و منشا هیدروکربن های نفتی کل (TPH) در رسوبات ساحلی جزیره خارک در خلیج فارس

جزیره خارک از مهم ترین مناطق نفتی ایران به لحاظ صادرات و استخراج و پالایش نفت است. این جزیره از لحاظ محیط زیست به ویژه پوشش مرجانی منحصر به فرد در این ناحیه بسیار حائز اهمیت است و آلودگی های دریایی در این منطقه می توانند سبب از بین رفتن مرجان ها شوند. سواحل جزیره خارک همواره با ورود گسترده انواع آلاینده های نفتی از منابع خشکی و دریایی روبه رو بوده اند. با وجود این، تحقیقات در خصوص شدت و توزیع مکانی آلودگی نفتی در این جزیره بسیار محدود است. در این مقاله، وضعیت آلودگی نفتی سواحل جزیره خارک از طریق بررسی میزان TPH در نمونه های رسوب در سراسر این جزیره مطالعه می شود. ۱۱ نمونه رسوب از بستر دریا در نزدیکی خط ساحلی جمع آوری و میزان غلظت TPH در نمونه ها با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی گازی (GC)، اندازه گیری شد. همچنین، آزمایش تعیین دانه بندی برای نمونه های رسوب انجام و با استفاده از شاخص های مرتبط، منشا هیدروکربن های رسوبات شناسایی شد. نتایج نشان داد که غلظت TPH، از مقادیر بسیار زیاد ۵۶۲۴ میکروگرم بر گرم در مناطق مجاور پایانه های نفتی تا مقادیر بسیار کم در حد چند میکروگرم بر گرم در مناطق دور از فعالیت های نفتی متغیر است. غلظت هیدروکربن های نفتی در رسوبات نشان داد که مناطق نزدیک پایانه های نفتی آلودگی شدیدی دارند. همچنین، بررسی شاخص های تعیین کننده منشا آلودگی نفتی رسوبات نشان دهنده این است که هیدروکربن های نفتی در مناطق ساحلی آلوده عمدتا دارای منشا نفت های فسیلی اند.