پیش بینی اختلالات شخصیت بر اساس ترومای پیچیده با میانجی گری توانمندی ایگو

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی اختلالات شخصیت بر اساس ترومای پیچیده با میانجی گری توانمندی ایگو انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود، جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه دانشجویان دختر و پسر دوره کارشناسی دبیری دانشگاه تربیت دبیر شهید رجائی تهران در نیمسال اول سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بود. تعداد ۱۶۱ نفر دختر و پسر به روش نمونه گیری تصادفی در دسترس در این پژوهش شرکت نمودند. برای گردآوری داده های پژوهش از مقیاس های پرسشنامه شخصیت (SCID-II)، پرسشنامه روابط ابژه بل (BORI) و مقیاس توانمندی ایگو (PIES) استفاده شد. داده های جمع آوری شده از طریق ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد کلیه متغیرهای پژوهش با یکدیگر همبستگی معناداری دارند. ترومای پیچیده ۳۴/۵-% از واریانس توانمندی ایگو را به صورت منفی تبیین نموده است. ترومای پیچیده با نقش میانجی توانمندی ایگو توانسته است ۲۵/۱% از واریانس اختلالات شخصیت در دانشجو معلمان را پیش بینی کند. همچنین ترومای پیچیده توانسته است به تنهایی ۴۱/۷% از واریانس اختلالات شخصیتی در دانشجو معلمان را تبیین کند. به طورکلی زمانی که ترومای پیچیده از دوران کودکی در دانشجو معلمان شکل گرفته باشد، ایگو هم ضعیف رشد می کند و درنتیجه دانشجو معلمان در معرض اختلالات شخصیت قرار می گیرند.