نقش جهت گیری مذهبی و شادکامی در پیش بینی سلامت روان دانش آموزان

تحقیق حاضر با هدف ارتباط یابی بین جهت گیری مذهبی و شادکامی با سلامت روانی دانش آموزان انجام گرفت. جامعه آماری این تحقیق را دانش آموزان شهر بناب در سال تحصیلی ۴۰۰-۴۰۱ تشکیل می داد که تعداد ۲۴۲ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده در تحقیق حاضر را پرسشنامه های جهت گیری آلپورت، شادکامی آکسفورد و سلامت عمومی تشکیل میداد. روایی محتوایی پرسشنامه ها با توجه به نظر سه نفر از اساتید روانشناسی و علوم تربیتی تایید شد و پایایی آن با محاسبه همسانی درونی (آلفای کرونباخ) برای پرسشنامه جهت گیری مذهبی آلپورت ۰/۷۹، پرسشنامه شادکامی آکسفورد ۰/۸۸ و برای پرسشنامه سلامت عمومی ۰/۸۷ به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آماره های توصیفی و آزمون رگرسیون چند متغیری با نرم افزار Spss استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که در تبیین سلامت روانی از روی متغیرهای جهت گیری مذهبی و شادکامی، مجموع متغیرهای پیش بین R۲= ۰/۱۱۲ از واریانس متغیر ملاک را تبیین و پیشبینی میکنند. همچنین بر اساس جدول ۳؛ R =۰/۳۴۹، ۲۳۹) =۱۶/۵۳، F(۲ و P< ۰/۰۱، نتایج نشان میدهد که با اطمینان ۹۹ درصد متغیرهای جهت گیری مذهبی و شادکامی باهم به گونه ی معنیداری ۱۱/۲ درصد متغیر سلامت روانی را تبیین مینمایند. لازم به ذکر است از بین دو متغیر پیش بین جهت گیری مذهبی و شادکامی، سهم متغیر جهت گیری مذهبی ( β = ۰/۳۴۹) در سطح اطمینان ۹۹ درصد معنیدار است (P<۰/۰۱) و با کاهش سطح جهت گیری مذهبی دانش آموزان میزان سلامت روانی آنان کاهش و با افزایش میزان جهت گیری مذهبی دانش آموزان، سلامت روانی آنان آنان نیز افزایش مییابد؛ اما سهم متغیر شادکامی ( β =-۰/۰۰۸) در هیچکدام از سطوح اطمینان ۹۵ درصد و ۹۹ درصد معنیدار نیست (P>۰/۰۵)