بررسی رابطه بین یادگیری خودراهبر با سرزندگی تحصیلی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر مشهد
محل انتشار: دومین همایش ملی روان شناسی بالینی کودک و نوجوان
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 293
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CPCAUMA02_074
تاریخ نمایه سازی: 13 دی 1401
چکیده مقاله:
یادگیری خودراهبر یکی از عوامل موثر بر سرزندگی تحصیلی دانش آموزان میباشد. ما این پژوهش را با هدف بررسی رابطه بین ابعاد یادگیری خودراهبر با سرزندگی تحصیلی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر مشهد انجام دادیم. پژوهش حاضر مطالعهای توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر ۷۰ نفر از دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر مشهد می باشد، که با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای جدا شده اند. به منظور جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه یادگیری خودراهبر فیشر (۲۰۰۱) و سرزندگی تحصیلی دهقانزاده و حسین چاری استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان دادند که بین یادگیری خودراهبر (۰/۴۹) و مولفه های آن یعنی ، خودمدیریتی (۰/۲۷)، رغبت برای یادگیری (۰/۳۳) و خودکنترلی (۰/۱۷) رابطه وجود دارد. نتایج پژوهش ارتباط میان ابعاد یادگیری خودراهبر با سرزندگی تحصیلی را تایید میکند، بنابراین میتوان برگزاری کارگاه هایی برای افزایش سطح یادگیری خودراهبر دانش آموزان و دانشجویان جهت بالا رفتن سرزندگی تحصیلی را پیشنهاد کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
شایان نوری لاسکی
دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه محقق اردبیلی
محمد زارعی نوروزی
دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه محقق اردبیلی
نیلوفر میکاییلی
عضو هیئت علمی دانشگاه محقق اردبیلی