بررسی نقش والدین در اضطراب کودکان: یک مطالعه مروری

خانواده به عنوان یک عامل محیطی نقش بسزایی در بروز اختلالات روانی کودکان دارد. کودک از بدو تولد که چشم به جهان میگشاید از والدین خود تاثیر میپذیرد. عدم توجه والدین به سالمسازی محیط روانی و عاطفی کودکان و نوجوانان و فقدان روابط مناسب در بیشتر موارد آنان را با کمبودهای عاطفی و انگیزش و مشکلات روانی از جمله اختلالات اضطرابی روبرو میسازد. از آنجا که اختلالات اضطرابی کودکان از شیوع بالایی برخوردارند (حدود ۱۲ درصد)، بنابراین هدف مقاله حاضر بررسی نقش والدین در اضطراب کودکان میباشد. اضطراب به عنوان یک مشکل هیجانی و از جمله اختلالات روانشناختی است که ترس و نگرانی زیاد در آن شایع است. اختلالات اضطرابی کودک و نوجوان، سلامت روان را متاثر ساخته و با پیامدهای منفی قابل ملاحظهای در سازگاری شخصی، تحصیلی و اجتماعی همراه است. سبکهای تربیتی، سبکهای دلبستگی، طرحواره ها، طلاق و اختلالات روانی والدین از جمله مواردی است که در حیطه خانواده میتواند زندگی و سلامت روان کودک را متحول کند. در مقاله پیشرو به بررسی این موارد میپردازیم.