اثربخشی آموزش الگوهای هیجانی چهره بر کاهش خشم کودکان دارای اختلال بی نظمی خلق اخلالگر

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 221

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CPCAUMA02_234

تاریخ نمایه سازی: 13 دی 1401

چکیده مقاله:

اختلال بی نظمی خلق اخلالگر شامل بی ثباتی مداوم و دوره های مکرر خشم کنترل نشده است که در اخیرا در کودکان و نوجوانان تشخیص داده میشود. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش الگوهای هیجانی چهره بر کاهش خشم کودکان با اختلال بی نظمی خلق اخلالگر بود. پژوهش از نوع آزمایشی نیمه تجربی بود و جامعه آماری آن را پسران ۱۲-۶ ساله با اختلال بدتنظیمی خلق اخلالگر تشکیل دادند. نمونه ها شامل ۸ پسر ۴) نفر گروه آموزش و ۴ نفر گروه کنترل) با اختلال بدتنظیمی خلق اخلالگر بود که به کلینیکهای روان درمانی شهر شیراز مراجعه میکردند. نمونه ها با روش نمونه گیری در دسترس و بر طبق ملاکهای ورود و خروج از طرح انتخاب شدند و سپس با توجه به رضایت والدین برای شرکت در جلسات آموزش در دو گروه آموزش و کنترل قرار گرفتند و قبل و بعد از آموزش پرسشنامه خشم کودکان (نلسون و همکاران، (۲۰۰۰ بر روی آنها اجرا گردید. سپس داده ها به وسیله آمار توصیفی و با روش تحلیل واریانس یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که بین نمرات پس آزمون دو گروه بعد از انجام مداخله تفاوت معنی داری با پیش آزمون وجود دارد (p>۰/۰۰۱) و آموزش الگوهای چهره های هیجانی، نمرات خشم کودکان با اختلال بی نظمی خلق اخلالگر را به طور معنیداری کاهش داده است. بنابراین نتیجه گرفته میشود آموزش الگوهای چهره های هیجانی میتواند به عنوان یک روش مداخلهای در کاهش میزان خشم کودکان پسر با اختلال بینظمی خلق اخلالگر اثرگذار باشد.

کلیدواژه ها:

الگوهای هیجانی چهره ، خشم ، اختلال بینظمی خلق اخلالگر

نویسندگان

فاطمه غلامی

دانشجوی دکتری روانشناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، ایران

محمدتقی یازرلو

دانشجوی دکتری روانشناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، ایران

سروش اسمعیلی

کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی ارومیه، ایران

مهدی رضا سرافراز

استادیار بخش روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، ایران