خاصیت ضد میکروبی باکتری های لاکتوباسیلوس ریزوسفر گیاه Helianthemum ledifolium و خاک اطراف دنبلان بیابانی، Terfezia claveryi در استان گلستان (مقاله کوتاه علمی)
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 251
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JBIOCO-6-1_008
تاریخ نمایه سازی: 14 دی 1401
چکیده مقاله:
استفاده گسترده از مواد شیمیایی و آفتکشها همواره منجر به ایجاد خطراتی در سلامتی انسان، جانوران، وقوع تغییرات اکولوژیکی و عدم تعادل در پایداری محیط زیست شده است. در این مطالعه با نمونهبرداری از ناحیه ریزوسفر گیاه Helianthemum ledifolium و خاک اطراف دنبلانهای بیابانی از مناطق بیابانی استان گلستان، هفت سویه لاکتوباسیلوس گرم مثبت و کاتالاز منفی روی محیط کشتهای PDA، NA و MRS جداسازی و شناسایی شدند. آزمایشهای بیوشیمیایی نشان داد که دامنه رشد برخی از سویهها در اسیدیته ۳ تا ۸ قرارگرفت و توانایی رشد در دمای حداقل ۱۵ و حداکثر ۴۵ درجه سلسیوس داشته و قادر به تخمیر قندهای مورد آزمون بودند. با استفاده از توالی ژن ۱۶S rDNA، سویههای R۱۱، R۱۲، R۲۱، R۲۲، R۳۱، S۱۱ و S۱۲ گونه Lactobacillus plantarum تشخیص داده شدند. بالاترین میزان بازدارندگی در روش نشت در آگار با قطر هاله ۱۱ میلیمتر در کنترل عامل بیمارگر گیاهی Pseudomonas syringae و باکتری Staphylococcus aureus توسط سویه های R۳۱ و S۱۱ به ترتیب مربوط به سویههای اطراف ریشه گیاه همزیست H. ledifolium و خاک اطراف دنبلان انجام شد. در فعالیت ضد قارچی حداکثر نرخ مهار رشد برای قارچهای Penicillium expansum و Fusarium solani به ترتیب ۳۷/۶۹ و ۹۹/۶۶ درصد بود. کاهش تشکیل اسپور پنیسیلیوم در مقایسه با شاهد مشاهده گردید. نتایج آماری براساس نرمافزار SAS و طرح کاملا تصادفی نشان داد که باکتریهای اسید لاکتیک با منشا گیاهی و خاک توانایی ممانعت از رشد قارچ و باکتریهای بیماریزا را با طیف بالا دارند و میتوان از آن ها به عنوان باکتریهای بیوکنترل در آلودگیهای پس از برداشت محصولات کشاورزی استفاده نمود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رقیه حبیبی
گروه گیاه پزشکی، دانشکده تولید گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
کامران رهنما
گروه گیاه پزشکی، دانشکده تولید گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
سید اسماعیل رضوی
گروه گیاه پزشکی، دانشکده تولید گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
مرتضی خمیری
گروه میکروبیولوژی و فناوری، دانشکده مهندسی صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
محمد رضا آصف
موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :