ارزیابی کارایی Bacillus thuringiensis در مهار زیستی دوبالان قارچ خوراکی در آزمایشگاه و مزرعه

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 171

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JBIOCO-5-2_005

تاریخ نمایه سازی: 14 دی 1401

چکیده مقاله:

با توجه به این که دوبالان پوسیده خوار از آفات دایمی سالن های پرورش قارچ خوراکی هستند، به ناچار بهره بردارن از سموم شیمیایی به طور مکرر استفاده می کنند. کارگران سالن های پرورش قارچ و مصرف کنندگان قارچ خوراکی همواره در معرض تهدید سموم شیمیایی هستند، لذا معرفی روش های غیرشیمیایی و بیولوژیک ضروری است. این پژوهش در قالب دو آزمایش در شرایط آزمایشگاه و مزرعه انجام شد. در آزمایشگاه فرمولاسیون تجاری بایوفلش با ماده موثرهBacillus thuringiensis subsp. israelensis با تعدادی از حشره کش های رایج روی کمپوست استفاده شد. این آزمایش در آزمایشگاه در قالب طرح کاملا تصادفی با هفت تیمار شامل دیفلوبنزورون ۷۵/۰ و یک در هزار، بایوفلش یک و دو در هزار، اسپینوساد (Tracer®) ۳/۰ و ۶/۰ در هزار و شاهد (آب ) با ۱۰ تکرار در روزهای مختلف انجام شد. در شرایط مزرعه با توجه به نتایج آزمایشگاه، آزمایش در سه مرحله، محلول پاشی بایوفلش (Bti) یک در هزار روی کمپوست هم زمان با تلقیح اسپان، محلول پاشی بایوفلش به میزان ۶۰ میلی لیتر در مترمربع روی کمپوست قبل از خاک دهی و کاربرد بایوفلش به میزان ۶۰ میلی لیتر در مترمربع همراه با آب آبیاری شش روز پس از خاک دهی انجام شد. هر سه مرحله در قالب آزمون t، بایوفلش با شاهد (روش معمول) مقایسه شد. نتایج آزمایشگاه نشان داد که همه حشره کش ها می توانند در کاهش جمعیت دوبالان خسارت زا موثر باشند، به طوری که میانگین کارایی حشره کش های دیفلوبنزورون (یک در هزار)، اسپینوساد (۶/۰ در هزار) و بایوفلش (دو در هزار) روی دوبالان ۱۵ روز پس از تیمار به ترتیب ۹/۶۷، ۲/۷۴ و ۹/۷۹ درصد بود که تفاوت معنی داری باهم نداشتند. نتایج مزرعه نشان داد که کاربرد بایوفلش همراه با آب آبیاری شش روز پس از خاک دهی با ۳/۷۹ درصد کارایی، بیشترین تاثیر را دارد.

کلیدواژه ها:

دوبالان ، قارچ خوراکی ، Bacillus thuringiensis subsp. israelensis

نویسندگان

رسول مرزبان

موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

عزیز شیخی گرجان

موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

محبوبه میرزایی

موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

علی محمدی پور

موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

ابراهیم گیلاسیان

موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

رحیم اسلامی زاده

مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی صفی آباد دزفول، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، دزفول، ایران

حسین خباز

موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Agricultural Statistics Board, ۱۹۸۸. Mushrooms: ۱۹۸۷- ۱۹۸۸ mushroom production. National ...
  • Ahlawat, O.P. & Rai, R.D. ۲۰۰۱. Bacterial inoculants and their ...
  • Becker, N. & Margalit J. ۱۹۹۳. Use of Bacillus thuringiensis ...
  • Brar, D.S. & Sandhu, G.S. ۱۹۹۱. Effect of insecticidal incorporations ...
  • Cantelo, W.W. & McDaniel, J.S. ۱۹۷۸. Mushroom f۱ies Controlled by ...
  • Cantelo, W.W., Henderson, D. & Argauer, R.J. ۱۹۸۲. Variation in ...
  • Cantwell, G.E. & Cantelo, W.W. ۱۹۸۴. Effectiveness of Bacillus thuringiensis ...
  • Clifford, B.K. ۱۹۹۱. Field and laboratory evaluation of a Bacillus ...
  • Clift, A.D. & Terras, M.A. ۱۹۹۲. Evaluation of two insect ...
  • de Barjac, H. ۱۹۷۸. Un nouveau candidat a la lutte biologique ...
  • Erler, F., Polat, E., Demir, H., Catal, M., & Tuna, ...
  • FattahiFar, ۲۰۱۶. Expert of the Ministry of Agriculture. Oral Mushroom ...
  • Federici, B.A., Luthy, P. & Ibara, J.E. ۱۹۹۰. Parasporal body ...
  • Fletcher, J.T., White, P.F. & Gaze, R.H. ۱۹۸۹. Mushrooms: Pests ...
  • Fletcher, J.T. & Gaze, R.H. ۲۰۰۸. Mushroom pest and disease ...
  • Goldberg, L.J. & Margalit, J. ۱۹۷۷. A bacterial spore demonstrating ...
  • Hussey, N.W. ۱۹۶۹. Biological control of mushroom pests- fact and ...
  • Hussey, N.W. & Gurney, B. ۱۹۶۸. Biology and control of ...
  • Jess and Bingham, ۲۰۰۴. Biological control of sciarid and phorid ...
  • Jess, S. & Kilpatrick, M. ۲۰۰۰. An integrated approach to ...
  • Kertesz M.A. & Thai, M. ۲۰۱۸. Compost bacteria and fungi ...
  • Khabbaz Jolfaii, H. & Moradali, M.F. ۲۰۰۰. Applied cultivation of ...
  • Lamprecht, S. ۲۰۱۱. The development and role of chemical solutions: ...
  • Mollayi, F. & Besharati, H. ۲۰۱۱. Effect of plant growth ...
  • Rinker, D.L. & Alm, G. ۲۰۰۸. Managing Sciarid Flies with ...
  • Shamshad, A. ۲۰۱۰. The development of integrated pest management for ...
  • Shamshad, A., Clift, A.D., & Mansfield, S. ۲۰۰۸. Toxicity of ...
  • Shamshad, A., Clift, A.D., & Mansfield, S. ۲۰۰۹. Effect of ...
  • Smith J.E. ۲۰۰۴. An Integrated Pest and Disease Management System ...
  • Smith, J.E. & White, P.F. ۱۹۹۶. Diazinon resistance in mushroom ...
  • Staunton, R.M., Dunne, T. & Cormican, M.D. ۱۹۹۹. Chemical and ...
  • White, P.F. ۱۹۸۱. Chemical control of the mushroom sciarid Lycoriella ...
  • White, P.F. ۱۹۸۳. Mushroom pests: phytotoxicity of diazinon to mushroom ...
  • White, P.F. ۱۹۸۵. Pests and Pesticides, in Biology and Technology ...
  • Wyatt, I.J. ۱۹۷۷. Principles of insecticide action on mushroom cropping: ...
  • Zhang, Z., Li, X., Chen, L., Wang, L. & Lei, ...
  • نمایش کامل مراجع