مقایسه غلظت برخی از مواد مضردر گوشت آبزیان حلال و حرام گوشت

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی تطابق حلیت فقهی مصرف تعدادی از گونه های آبزیان با غلظت برخی از مواد مضر (شامل هیستامین، اوره، متانول) در گوشت آنها به انجام رسید.روش ها: نمونه برداری از گونه های Arius maculatus (حرام)، Atule mate (حلال)، Cynoglossus bilineatus(حلال)، Planiliza macrolepis(حلال)، Portunus pelagicus(حرام)، Rhinoptera javanica(حرام)، Saccostrea cuccullata(حرام)، Sphyraena putnamae (حلال) در خلیج چابهار به انجام رسید. از روش آلایزا (ELISA) برای سنجش میزان پروتئین کل، هیستامین و اوره در بافت عضله ناحیه پشتی گونه های ماهیان، عضله اندام حرکتی Portunus pelagicus و بافت نرم Saccostrea cuccullata و از کیت رنگ سنجی برای اندازه گیری متانول بافتی استفاده شد.نتایج: مقایسه میانگین غلظت اوره بافتی در گونه های حرام گوشت و حلال گوشت موید بالاتر بودن غلظت اوره در آبزیان حرام گوشت بود (W= ۱۶۷.۵ ,p= ۰.۰۱۳). میانگین غلظت هیستامین میان دو گروه کلی آبزیان حرام و حلال گوشت معنی دار نبود (F= ۲.۶۱, p= ۰.۱۱) ولیکن به نظر می رسد شدت افزایش غلظت این ماده در گوشت سرخ شده آبزیان حرام گوشت بیشتر از گونه حلال گوشت است. همچنین میزان کاهش پروتئین در گوشت پخته  R. javanica قابل ملاحظه بود. مقادیر ماده متانول در گونه های مورد آزمون کمتر از حد تشخیص بود.نتیجه گیری: به نظر می رسد که انطباق حلیت/حرمت فقهی آبزیان با غلظت مواد سمی در گوشت پخته شده (و نه گوشت خام) نتایج دقیق تری در سنجش میزان تطابق ارائه خواهد داد.