مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان هیجان محور بر اضطراب وافسردگی بستگان افراد فوت شده براثر کروناویروس

پژوهش حاضر به منظور مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، و درمان هیجان محور، بر اضطراب و افسردگی بستگان درجه یک افراد فوت شده بر اثر کروناویروس صورت پذیرفته است. این تحقیق یک کارآزمایی بالینی به روش پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و به صورت مقایسه ای میباشد . جامعه مورد نظر شامل زنانی با محدود سنی ۲۵ تا ۴۵ سال که یکی از بستگان درجه یک خود را در پاندمی کروناویروس از دست داده، مراجعه کننده به مراکز درمانی و بهداشتی شهر تهران در سال ۱۴۰۰ میباشند. نمونه مورد نظر به تعداد ۴۵ نفر، به روش نمونه گیری هدفمند از جامعه مذکور انتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل قرار گرفتند. پس از اجرای پرسشنامه های ارزیابی افسردگی و اضطراب، جلسات درمان بر روی گروه های آزمایشی اجرا و سپس مجددا هر سه گروه به پرسشنامه های فوق الذکر پاسخ دادند. ابزارهای بکار رفته در پژوهش، پرسشنامه افسردگی بک، پرسشنامه اضطراب بک و پروتکل هشت جلسه ای درمان هیجان مدار و پروتکل هشت جلسه ای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد میباشد. به منظور تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS به روش آمار توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) استفاده گردید. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد درمانهای مبتنی بر پذیرش و تعهد و هیجان مدار، هر دو به طور معناداری، بر کاهش علایم افسردگی و اضطراب در گروه مورد نظر، موثر میباشند. همچنین مشخص گردید اثربخشی درمان هیجان مدار اندکی بیشتر از درمان پذیرش و تعهد میباشد.