رابطه اختلالات شخصیت و انواع اعتیاد(مروری بر پژوهش ها)

اختلالات شخصیت به عنوان الگوی بادوام تجربیات درونی و رفتاری که به طور معنی داری از تجربیات قبلی فرد مجزا میشود تعریف شده است.مطالعات مختلف نشان میدهد که اختلالات شخصیت در افراد مبتلا به اعتیاد نرخی بالاتر از جمعیت عادی دارد.شیوع کلی اختلالات شخصیت در بین افراد عادی و غیرمصرف کننده درپژوهش های مختلف رقمی بین ده درصد تا چهارده درصد را به خودش اختصاص داده است و این عدد در افراد مصرف کننده رقمی بین سی چهاردرصد تا هفتاد و سه درصد را دارا میباشد. هدف این پژوهش بررسی رابطه اختلالات شخصیت و اختلالات اعتیادی میباشد.به منظور این هدف مروری بر پژوهشهای انجام شده در این حوزه طی ده سال اخیر انجام شد .برای نیل به این هدف از پایگاههای سرچ داخلی و خارجی استفاده شد.نتایج پژوهش نشان داد که فرضیه خوددرمانی،الکسی تایمیا،عامل نوروتیزم، ابعاد تکانشی و بازداری توجیه کننده های مهم این همبودی میباشند.