پیش بینی دلزدگی زناشویی بر اساس حساسیت بین فردی در زوجین

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی دلزدگی زناشویی بر اساس حساسیت بین فردی در زوجین انجام شده است. روش پژوهش توصیفی- همبستگی از نوع رگرسیون میباشد که پژوهشگر با توزیع پرسشنامه های مدنظر بین نمونه ی انتخاب شده دادههای موردنظر را جمع آوری سپس در قالب۵ آزمونهای آماری مربوطه ارتباط بین متغیرها موردبررسی قرار داد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره منطقه ۲ تهران در دامنه سنی ۳۰ تا ۴۰ سال هستند که در سال ۱۴۰۰ ساکن منطقه ۲ تهران بوده و به کلنیک های مشاوره این منطقه مراجعه کرده اند نمونه پژوهش شامل ۳۰۰ نفر از این افراد بودند که به صورت روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. . ابزار پژوهش شامل پرسش دلزدگی زناشویی توسط پاینز (۱۹۹۶) و پرسشنامه حساسیت بین فردی “I ”PSMتوسط بایس و پارکر در سال ۱۹۹۸ بود داده ها در قالب روش هایمختلف آماری شامل روش های آماری توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار) و روش های آمار استنباطی (آزمون کلموگروف- اسمیرنف، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون) به کمک نرمافزار SPSS۲۴ مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج نشان دادبین حساسیت بین فردی با دلزدگی زناشویی رابطه مثبت و معناداری در سطح کمتر از /۰۵ وجود دارد. همچنین حساسیت بین فردی توانایی پیش بینی دلزدیگی زناشویی را دارا می باشد.