بررسی نقش قومیت در دستیابی به توسعه پایدار شهری (نمونه موردی: محلات شهر ایلام)

قومیت به عنوان عاملی برای هویت یابی افراد، یک راحل سهل شناخته شده برای بیان یک هویت ملموس جمعی است که اعضا«ما»را به هم پیوند می دهد، زیرا بر تفاوت این اعضا از «آن­ها» تاکید می­کند. پیوندهای اجتماعی که در گذشته همگنی منطﻘه ای را در فضای سرزمین به وجود آورده بود، امروزه جایگاه و پایگاه خود را در درون شهرها پیدا کرده و شهرها و محله ها به کانون های هویت های قومی و فرهنگی تبدیل شده اند. وجود اقوام مختلف در سطح محله و شهرها می­تواند به عنوان فرصتی مطرح شود واز پرتو گروه­های قومی بهره های زیادی در امر توسعه پایدار شهری برده وگامی موثر در جهت شهری پویا برداشت. هدف از این تحقیق بررسی نقش قومیت در دستیابی به توسعه پایدار محله ای شهر ایلام می­باشد. روش تحقیق توصیفی – تحلیلی می­باشد. جامعه آماری محلات سطح شهر وکارکنان شهرداری ایلام بود که تعداد ۳۸۴نفر برای نمونه مورد نظر با استفاده از روش نمونه­گیری طبقه ای انتخاب شده است. پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ ۸/۹۰/۰ مورد سنجش قرار گرفته است. برای تحلیل داده­ها از نرم افزار لیزرل و spss استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان دهنده آن است که قومیت بر توسعه پایدار محله­ای شهرایلام دارای تاثیر مثبت و معناداری می­باشد. همچنین همکاری و تعامل مدیران شهری ومسولان با گروه­های قومی، تمایل به همکاری اجتماعی و مشارکت مردم محلی بر توسعه پایداری محله­ای شهر ایلام تاثیر مثبت و معناداری دارد.