نحوه ترکیب افعال مرکب فارسی با دو پایه واژگانی بر مبنای دیدگاه کمینه گرا

عنوان این تحقیق نحوه ترکیب افعال مرکب فارسی با دو پایه واژگانی بر مبنای دیدگاه کمینه گرایی است. در این تحقیق، نحوه تشکیل تعدادی از افعال مرکب دو تایی در چهارچوب کلی  کمینه گرایی[۱]  بررسی می گردد. هدف از این تحقیق مطالعه ساختاری معنایی این نوع افعال و دستیابی به روابط معنایی و واژگانی میان اجزای تشکیل دهنده آنهاست. منظور از افعال مرکب دوتایی، افعال مرکبی هستند که دو وابسته (پایه واژگانی) قبل از هسته (عنصر فعلی) آنها قرار دارد. نتیجه اینکه این افعال مرکب دوتایی، در چهار گروه طبقه بندی می شوند: گروه اول: رابطه واژگانی میان دو وابسته از نوع هم معنایی نسبی بوده، رابطه معنایی آنها از نوع نشان داری معنایی است. گروه دوم: رابطه واژگانی آنها از نوع تقابلی و رابطه معنایی آنها از نوع نشان داری توزیعی است. گروه سوم: رابطه معنایی آنها از نوع نشان داری صوری است. گروه چهارم: رابطه معنایی آنها از نوع تکمیلی و حوزه کاربردی دو وابسته قبل از هسته یکسان است. به عنوان نتیجه کلی می توان گفت که در تمامی این افعال مرکب دوتایی، صورت بی نشان دور از هسته و صورت نشان دار نزدیک به هسته قرار گرفته است. ۱- minimalism