بررسی امکان پرورش انبوه Sesamia nonagrioides (Lepidoptera: Noctuidae) با تغذیه از جیره غذایی نیمه مصنوعی
محل انتشار: نامه انجمن حشره شناسی ایران، دوره: 41، شماره: 1
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 205
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JESI-41-1_002
تاریخ نمایه سازی: 18 دی 1401
چکیده مقاله:
ساقه خواران Sesamia spp. (Lepidoptera: Nocuidae) از مهمترین آفات مزارع نیشکر و ذرت ایران می باشند. مهمترین راهکار توصیه شده برای مهار این آفت، به کارگیری زنبور انگل واره تخم، Telenomus busseolae Gahan، میباشد. از سوی دیگر، پرورش انبوه زنبور یاد شده، به پرورش و تولید تخم میزبانهای اصلی آن یعنی گونه های Sesamia spp. وابسته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی امکان پرورش انبوه گونه Sesamia nonagrioides Lefèbvre با به کارگیری جیره غذایی نیمه مصنوعی در شرایط آزمایشگاهی انجام شد. بر این اساس، تاثیر یک جیره غذایی نیمه مصنوعی در مقایسه با دو میزبان طبیعی ذرت و نیشکر روی پراسنجه های جدول زیستی گونه ذکر شده در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. تشکیل جدول زندگی و برآورد پراسنجه های مربوطه طبق روش تجزیه جدول زندگی دو جنسی انجام شد. بر اساس نتایج به دست آمده، از نظر آماری بین مقادیر پراسنجه های جدول زیستی روی جیره های غذایی طبیعی و نیمه مصنوعی تفاوت معنی دار وجود داشت. طول دوره رشد و نمو گونه مورد بررسی روی جیره های غذایی ذرت، نیشکر و نیمه مصنوعی به ترتیب ۵۱/۵۳، ۵۸/۳۹ و ۸۸/۵۱ روز برآورد شد و از نظر آماری بین طول دوره رشد و نمو S. nonagrioides روی میزبان طبیعی ذرت و جیره غذایی نیمه مصنوعی تفاوتی مشاهده نشد. نرخ ذاتی افزایش جمعیت (r) به عنوان مهم ترین پراسنجه جدول زیستی روی جیره های غذایی مورد مطالعه به ترتیب ۰۵۷۹/۰، ۰۹۰۹/۰ و ۰۷۰۰/۰ بر روز بود. بر این اساس نیز با قرارگرفتن جیره غذایی نیمه مصنوعی در گروه دوم بین دو میزبان طبیعی ذرت و نیشکر، کیفیت مناسب آن برای تامین نیازهای غذایی گونه هدف تایید شد. با در نظر گرفتن نتایج به دست آمده و قابل قبول بودن مقادیر پراسنجه های جدول زندگی S. nonagrioides روی جیره غذایی نیمه مصنوعی، استفاده از آن به منظور پرورش انبوه این گونه توصیه میشود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسین رنجبر اقدم
موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :