اثرات کشنده و غیر کشنده آفتکش های پروپارژیت، بنومیل، هالوکسی فوپ اتوتیل، ایمیداکلوپرید و کلرپایریفوس اتیل روی پراسنجه های جدول زیستی زنبور انگل واره ی، (Trichogramma brassicae (Hym.; Trichogrammatidae
محل انتشار: نامه انجمن حشره شناسی ایران، دوره: 39، شماره: 2
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 153
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JESI-39-2_001
تاریخ نمایه سازی: 18 دی 1401
چکیده مقاله:
زنبورهای تریکوگراما از مهمترین انگل واره های آفات متعدد بالپولکی میباشند. توانایی انگلی کردن این انگلواره ها در مزارع و باغات میتواند تحت تاثیر کاربرد آفت کش ها قرار گیرد. در مطالعه ی حاضر، اثرات کشندگی و غیرکشندگی آفت کش های رایج در کشت پنبه شامل پروپارژیت، بنومیل، هالوکسیفوپ اتوتیل، ایمیداکلوپرید و کلرپایریفوس اتیلروی مراحل مختلف رشدی و برخی پراسنجه های زیستی زنبور انگل واره، Trichogramma brassicae مورد بررسی قرار گرفت. زیست سنجی ها به روش تماس با مانده سمی روی حشرات کامل زنبور انجام شد. مقادیر LC۵۰ آفت کش های پروپارژیت، بنومیل، هالوکسیفوپ اتوتیل، ایمیداکلوپرید و کلرپایریفوس اتیل برای زنبور تریکوگراما به ترتیب ۷۵۳، ۱۱۹۰، ۶/۱۷۳۱، ۸۵/۵ و ۹۶/۱ میلی گرم ماده موثر در لیتر بودند. نتایج زیست سنجی روی حشرات کامل نشان دادند که کلرپایریفوس اتیل بالاترین سمیت را در مقایسه با سایر آفتکشهای مورد آزمایش داشت. با وجود این، ایمیداکلوپرید هم سمیت بالایی روی حشرات کامل انگل واره نشان داد. همچنین نتایج نشان دادند که به غیر از کلرپایریفوس اتیل، سایر آفتکشهای مورد آزمایش در غلظت های توصیه شده ی مزرع های سمیت پایینی روی مراحل نابالغ زنبورهای انگل واره داشتند. براساس طبقه بندی سازمان بین المللی کنترل زیستی، کلرپایریفوس اتیلدر گروه آفتکشهای کمضرر و پروپارژیت، بنومیل، هالوکسیفوپ اتوتیل و ایمیداکلوپرید در گروه آفتکشهای بیضرر در مرحله ی نابالغ قرار گرفتند. در مطالعه ی اثرات غیرکشندگی، از غلظت های کشنده برای ۳۰ درصد جمعیت استفاده شد. در مطالعه ی اثر LC۳۰ روی زادآوری و باروری، تنها تیمارهای کلرپایریفوس اتیلو پروپارژیت اثر چشمگیری داشتند. مقادیر نرخ ذاتی افزایش جمعیت (rm) برای شاهد و آفت کش های پروپارژیت، بنومیل، هالوکسیفوپ اتوتیل، ایمیداکلوپرید و کلرپایریفوس اتیل به ترتیب ۳۴۴/۰، ۳۲۲/۰، ۳۳۸/۰، ۳۳۷/۰، ۳۳۴/۰و ۳۱۸/۰ نتاج ماده بر هر ماده در روز به دست آمدند. براساس نتایج به دست آمده، به غیر از کلرپایریفوس اتیل بقیه آفت کش ها تاثیر سوء کمتری روی انگل واره ی T. brassica داشتند، بنابراین توصیه می شود آفت کش های پروپارژیت، بنومیل، هالوکسیفوپ اتوتیل، ایمیداکلوپرید همراه با این عامل کنترل زیستی در شرایط گلخانه و مزرعه نیز بررسی شده و در صورت اخذ نتایج مطلوب در برنامه های مدیریت تلفیقی آفات مورد استفاده قرار گیرند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
موسی صابر
Department of Plant Protection, Faculty of Agriculture, University of Tabriz, Tabriz
صمد وجودی
Agricultural Service Center of KhodaAfarin, East Azarbaijan, Iran
احسان پارسائیان
Department of Plant Protection, University of Tabriz
اکرم احمدی
Department of Plant Protection, Faculty of Agriculture, University of Tabriz, Tabriz
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :