مطالعه تنش خشکی در شرایط درون شیشه ای بر پاسخ برخی از ژنوتیپ های گل محمدی با تکیه بر روابط آبی
محل انتشار: مجله فرآیند و کارکرد گیاهی، دوره: 11، شماره: 51
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 183
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JISPP-11-51_004
تاریخ نمایه سازی: 18 دی 1401
چکیده مقاله:
گل محمدی یکی از قدیمی ترین و با ارزش ترین واریتهها است که شرایط خشکی را تا حدودی تحمل میکند. با این وجود انتخاب و شناسایی ژنوتیپهایی که تحمل بیشتری نسبت به خشکی دارند در توسعه کشتوکار آن موثر خواهد بود. بدین منظور آزمایشی تحت شرایط درون شیشهای با استفاده از پلیاتیلن گلایکول در پنج سطح (صفر، ۲۵، ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ گرم در لیتر) بر روی چهار ژنوتیپ گلمحمدی (مراغه، ارومیه، پاکدشت و کاشان) اجرا و میزان تحمل ژنوتیپها به تنش خشکی براساس صفات مربوط به روابط آبی گیاه به روش سطح پاسخ (RSM) سنجیده شد. نتایج نشان داد با افزایش شدت خشکی، درصد ماده خشک در ژنوتیپهای مراغه، ارومیه و کاشان در مقایسه با شاهد افزایش یافت. ژنوتیپ مراغه در تنش خشکی ۱۰۰ گرم بر لیتر دارای بیشترین وزن تر و خشک، کلروفیل کل، کلروفیل a و کلروفیل b و کمترین تعداد برگ و ارتفاع نسبت به سایر ژنوتیپها بود. میزان کاروتنوئید در ژنوتیپ های ارومیه و مراغه در ۱۰۰ گرم بر لیتر پلیاتیلن گلایکول بیشتر از سایر ژنوتیپ ها بود. با افزایش خشکی محتوای آب برگ در ژنوتیپهای مراغه، کاشان و ارومیه کاهش یافت. ژنوتیپ مراغه با داشتن بیشترین محتوای نسبی آب برگ، از طرفی با کاهش در کاهش رطوبتی آب، میزان آب نسبی از دسترفته و کمبود آب اشباع، نسبت به سه ژنوتیپ دیگر عملکرد بهتری در برابر تنش خشکی نشان داد. پس از ژنوتیپ مراغه، ژنوتیپ پاکدشت نیز تا سطح ۷۵ گرم بر لیتر پلیاتیلن گلایکول تاحدی در برابرتنش خشکی مقاوم بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سارا رضایی
Department of Horticultural Science, Faculty of Agriculture, University of Maragheh, Maragheh, Iran
سحر عزیزی فسندوز
Department of Horticultural Science, Faculty of Agriculture, University of Maragheh, Maragheh, Iran
حنیفه سید حاجی زاده
Department of Horticultural Science, Faculty of Agriculture, University of Maragheh, Maragheh, Iran
فرزاد رسولی
Department of Horticultural Science, Faculty of Agriculture, University of Maragheh, Maragheh, Iran
فتانه یاری
Iranian Research Organization for Science and Technology, Tehran, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :