مطالعه آزمایشگاهی حذف فتوکاتالیستی 2-بنزیل- 4- کلروفنول از محلول آبی با استفاده از نانو فتوکاتالیستTiO2

فرایند فتوکاتالیستی یک روش موثر برای حذف آلاینده های مقاوم و سمی از پساب های صنعتی است. در این مطالعه مکانیسم تخریب نوری 2- بنزیل- 4- کلروفنولBCP) به عنوان یک آلاینده پیشرو با استفاده از نانوفتوکاتالیست دی اکسیدتیتانیومTiO2-P25 در راکتور فتولیتیک ناپیوسته در مقیاس آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. تأثیر شرایط عملیاتی مانند غلظت ماده هدف ، مقدار فتو کاتالیستpH وTiO2 بر راندمان حذف مورد مطالعهقرار گرفت. همچنین دو فرایند فتوکاتالیست و فتولیز با یکدیگر مقایسه شدند. نتایج آزمایشات با فرایندUV/TiO2 نشان داد که مقدار کافی از غلظت آلاینده و کاتالیست باعث تسریع در زمان اکسیداسیون 2- بنزیل 4- کلروفنول می شود. اما غلظت خیلی زیاد باعث بازدارندگی از سرعت اکسیداسیون شده است. میزان تجزیهBCP تحت تابش نور فرابنفشUV-C:254nmدر حضور فتوکاتالیستTiO2از سنتیک درجه اول پیروی می کند.