ارزیابی منطقه انتقالی در اتصال غیر همجنس فولاد کمآلیاژ فریتی A387 -Gr.11 به فولاد زن گنزن آستنیتیA240-TP.316

اتصال غیر همجنس فولادهای فریتی کم آلیاژ به فولادهای زنگنزن آستنیتی، طی دهه های گذشته به صورت گسترد های در صنایع به کار گرفته شده است. بنا به تجربه ها و تحقیقات پیشین، این اتصال یکی از نقاطی است که درگیرمشکلات بسیاری بوده و بسیاری از خرابی ها در این منطقه اتفاق می افتد. بنابر اهمیت صنعتی و اقتصادی این نوع اتصال در تحقیق حاضر دو فولاد زنگ نزن آستنیتی 316A240-TPو فولاد کمآلیاژ فریتی 11A387-Gr.توسط جوشکاری قوسی تنگستن- گاز با دو جریان ثابت و پالسی به هم جوش داده شده اند. از دو نوع فلز پرکننده پر کاربردERNiCr- و 3 ER309L نیز جهت گسترش دامنه تحقیق استفاده شده است. پس از انجام تستهای خواص فیزیکی مکانیکی، شامل متالوگرافی، میکروآنالیز شیمیایی و ریزسختی سنجی مشخص گردید جریان پالسی به دلیل حرارت ورودی کمتر و ایجاد اختلاط بیشتر در حوضچه جوش، سبب کاهش پدیدههای متالورژیکی نامطلوب مانند تشکیل منطقه فقیر از کربن و منطقه انتقالی می شود. در مقایسه میان فلزات پرکننده به کار رفته نیز، فلز پرکننده پایه نیکل بهدلیل محدود کردن نفوذ کربن به درون حوضچه جوش، کاهش احتمال تشکیل مارتنزیت در منطقه انتقالی و قابلیت تحمل دمای سرویس بالاتر نسبت به فلز پرکننده دیگر، مطلوبتر میباشد. اگر چه هزینه بیشتر و مشکلات مرتبط با تولید آن نیز باید در نظر گرفته شود