توزیع و تحلیل فضایی نیمکت های شهری نسبت به طول گذر های شهری (مطالعه موردی: منطقه یازده شهر شیراز(

زمنیه و هدف: این پژوهش با هدف شناسایی، نحوه پراکنش و ارزیابی مکانی سطح برخورداری نیمکت های شهری به ازای طول گذر در محلات منطقه شهری با استفاده از قابلیت GIS (سامانه اطلاعات جغرافیایی) جهت مدیریت و ساماندهی بهینه نیمکت شهری منطقه شهری صورت پذیرفت.مواد و رو شها: در این مطالعه پراکنش نیمکت های شهری نسبت به طول معابر منطقه یازده شهرداری شیراز بعنوان جامعه هدف مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. شیوه گردآوری اطلاعات، میدانی و با استفاده از ابزار ها مثل GPS، و بازدید کارشناسان زیباسازی شهرداری شیراز بوده است. در این مطالعه تعداد ۲۴۲ عدد نیمکت شهری در محدوده منطقه یازده شهرداری شیراز شناسایی و با ۶۱۶۲۰ متر طول گذر ( بلوار، خیابان و..) در سطح ۱۱ محله در منطقه مورد ارزیابی و تحلیل فضایی قرار گرفت. نتایج: پراکنش نیمکت های شهری در منطقه مورد مطالعه نشان از عدم پراکنش متعادل و مطلوب نیمکت های در سطح اکثر محلات دارد و این نکته قابل ذکر این است که میزان برخورداری نیمکت های شهری در این منطقه کمتر از ۲۵۴ متر به ازای طول معبر می باشد. ۵۴ درصد از محلات (۶ محله) میزان برخورداری بین کمتر از این مقدار دارد و ۴۶ درصد سطح محلات (۵ محله) سطح برخورداری بیش از این نسبت به گذرهای منطقه دارند. نتیجه گیری: فضای شهری در شهر های امروزی بخصوص کلان شهر ها جهت برآورد کردن نیاز های اجتماعی نیازمند فضا و حدود و امکانات مناسب هستند و برای رفع نیاز های اجتماعی شهروندان از اهمیت زیادی برخوردار هستند. با این حال فضاهای عمومی و معابر در شهر های کشور ما دچار نابسامانی فضایی- کالبدی و برنامه ریزی نامناسب هستند و عناصر و تجهیزات آنها مانند مبلمان شهری که تاثیر به سزایی بر کیفیت فضاهای شهری دارند، از شرایط و ویژگی های مورد نظر کاربران برخوردار نیستند. سیستم اطلاعات جغرافیایی ابزارهای کاربردی است که در صورت تحقق، بهره وری و کارکرد بهینه، می تواند بهبود مطلوبتر خدمات زیباسازی از جمله رعایت پراکنش و تناسب مکانی نیمکت های شهری را در معابر شهری به همراه داشته باشد. سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) با مدیریت اطلاعات شهری، پشتیبان بسیار مطمئنی برای تصمیم گیری، غنی سازی و به روز کردن مشخصات کمی و کیفی نیمکت های شهری یا زیباشناختی شهری است.