شاخص های قرآنی حسن معاشرت با خویشاوندان

نوشتار حاضر با توجه به روش توصیفی تحلیلی و شیوه کتابخانه ای به بررسی حسن معاشرت از جنبه اخلاقی آن پرداخته می شود. هدف از حسن معاشرت همان اخلاق نکو در زندگی اجتماعی می باشد؛ به بیان دیگر: خوش خلقی به معنای معاشرت نیکو و برخورد نیک با دیگران است. این صفت اوصاف بسیار پسندیده ای اوصاف انبیاء می باشد که باید فرد و جامعه به این اوصاف توجه ویژه ای نماید و یکی از بهترین عوامل پیشرفت برای فرد و جامعه می باشد که چنین رفتاری هم در قرآن و هم در سیره معصومین (علیهم السلام) به آن سفارش شده است. از نظر قرآن کریم اصل و اساس رفتار و تعامل در خانواده و میان زن و مرد معاشرت به معروف آمده است. معاشرت به معنای هم نشینی و نشست و برخاست با دیگران و اختلاط در زندگی با دیگران معنا شده است. حسن معاشرت نیز به معنای خوش رفتاری می باشد. ازآنجا که انسان ها ناگزیر از برقراری ارتباط با یکدیگر هستند، باید متخلق به اخلاقی نیکو بوده تا بتوانند در روابط با دیگران خصوصا خانواده رفتار خوب داشته باشد.