تسهیل کننده ها و بازدارندهای سازگاری دانشجویان پرستاری با اینترنشیپ: یک تحلیل محتوای کیفی
محل انتشار: هفتمین همایش سالیانه دانشگاه علوم پزشکی سمنان
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 209
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CSUMSMED07_080
تاریخ نمایه سازی: 20 دی 1401
چکیده مقاله:
مقدمه و هدف: شناسایی عوامل تاثیرگذار بر سازگاری دانشجویان پرستاری با شرایط کارورزی در عرصه میتواند به مسئولینپرستاری در اتخاذ تصمیمات مهم جهت بهرهمندی بیشتر دانشجویان از موقعیت کارورزی در راستای اهداف، کمک نماید.مطالعه حاضر، با هدف تبیین عوامل تسهیل کننده و بازدارنده سازگاری دانشجویان پرستاری با کارورزی انجام شد.مواد و روش ها : این مطالعه با رویکرد تحلیل محتوی کیفی میباشد. مطالعه حاضر، دریکی از دانشکده های پرستاریمامایی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مازندران در شمال ایران انجام شد. ۱۷ دانشجوی سال آخر پرستاری به روشنمون هگیری هدفمند با حداکثر تنوع انتخاب شدند. جمعآوری داده ها از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته چهره به چهره، دریک دوره ۱۷ ماهه انجام شد. داده های مصاحبه بهدقت پیاده سازی شد و با استفاده از روش تحلیل محتوایکیفی Graneheim & Lundman (۲۰۰۴) مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت.یافته ها : "سه تم سیستم های حمایتی، ساختار و محیط کارورزی و عوامل فردی"به عنوان فاکتورهای تسهیل کننده وبازدارنده سازگاری شناسایی شدند.نتیجه گیری: یافته ها حاکی از آن است که عوامل تاثیرگذار بر سازگاری دانشجویان با کارورز ی در طول یک پیوستار اثر خودرا نشان میدهند. همچنین سیستم های حمایتی از مهمترین فاکتورهای تاثیرگذار بر سازگاری دانشجویان پرستاری باکارورزی بوده که در این بین نقش پرسنل بیمارستان در پذیرش یا عدم پذیرش شرایط و مسائل مورد مواجهه در طیکارورزی برای مشارکت کنندگان خیلی برجسته بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نیره آقایی
کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران
حسن بابامحمدی
مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران
محمدرضا عسگری
مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران
ناهید دهقان نیری
دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایرا ن