اثربخشی آب درمانی بر تعادل بزرگسالان مبتلا به سکته مغزی مزمن

مقدمه و هدف: سکته مغزی یکی از دلایل ناتوانی طولانی مدت است و هرساله ۱۵ میلیون نفر در جهان دچار سکته مغزی می شوندو از این تعداد ۵ میلیون نفر دچار ناتوانی های حرکتی دائمی می شوند که این آمار در ایران ۱۳۹ نفر در هر صدهزار نفر است. یکی ازمهم ترین مشکلات این بیماران ضعف در مهارت های تعادلی و ناتوانی در حفظ پوزیشن های قائم است که توانایی فرد در انجام فعالیتهای روزمره زندگی و مشارکت در جامعه را کاهش می دهد. آب درمانی می تواند در کنترل درد، بهبود عملکرد، تحرک مفاصل، افزایشقدرت و تعادل تاثیرگذار باشد و این مطالعه به دلیل بررسی اثر آب درمانی در کاهش عوارض ناشی از ناتوانی های مختلف حرکتی بیمارانبر زندگی شخصی، خانواده و جامعه انجام شد.مواد و روش ها : با جست و جو در سایت ها Pub Med, Science Direct, Google Scholar و با کلید واژه های آب درمانی،تعادل، سکته مغزی مزمن در محدوده زمانی ۲۰۱۸ الی ۲۰۲۲ انجام شد. نتایج بررسی ۱۵ مقاله بود که در این جا به ۷ مقاله بر حسبمعیارهای خروج بسنده شد.یافته ها : مطالعه های انجام شده نشان داد که افزودن آب درمانی به برنامه درمانی، بهبود معناداری در رسیدن به تعادل پویا و تنظیمسرعت راه رفتن را موجب می شود همچنین بررسی اثر این روش درمانی بر روی تعادل وضعیتی نیز نشان دهنده افزایش قدرت اکستنشنزانو است که نتایج قابل توجهی در بهبود تعادل وضعیتی در بیماران مزمن نسبت به بیماران تحت حاد دارد و همچنین علاوه بر مواردفوق عملکرد ریوی بیمارانی که آب درمانی در برنامه درمانی آن ها بوده است بهبود قابل توجهی نسبت به سایر بیماران داشته است.نتیجه گیری: افزودن برنامه آب درمانی به برنامه درمانی بیماران دچار سکته مغزی موجب بهبود تعادل ایستا و پویا می شود در نتیجهشاهد بهبود راه رفتن بیمار، کاهش خطر سقوط، بهبود عملکرد ریوی، افزایش توانایی انجام فعالیت های روزمره زندگی و مشارکت درجامعه خواهیم بود .