مطالعه سازوکارهای مقاومت و بیان پروتئین ژنوتیپ های غربال شده از ژرم پلاسم مزرعه ای یونجه نسبت به سرخرطومی برگ یونجه (Hypera postica Gyll. (Col.: Curculionidae
محل انتشار: نامه انجمن حشره شناسی ایران، دوره: 35، شماره: 3
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 139
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JESI-35-3_007
تاریخ نمایه سازی: 21 دی 1401
چکیده مقاله:
سرخرطومی برگ یونجه Hypera postica Gyll از جمله آفات مهمی است که هر ساله عملکرد علوفه گیاه یونجه را تحت تاثیر قرار داده و چین اول آن را به طور کامل از بین میبرد. در این مطالعه سازوکارهای آنتیزنوز، آنتیبیوز و تحمل ۱۶ ژنوتیپ حاصل از نتایج غربال مزرعهای در گلخانه با نوسان دمای شبانهروز بین ۱۸ تا ۲۷ درجه سلسیوس در فروردین و اردیبهشت ۱۳۹۳ در قالب طرح کاملا تصادفی و با چهار تکرار مورد بررسی قرار گرفت. همچنین میزان پروتئینهای بیان شده و تفاوت بیان آنها در ژنوتیپهای مختلف با استفاده از روش SDS-PAGE، تراکم تریکوم و میزان کلروفیل برگ و نیز ارتباط آنها با تعداد لاروهای سرخرطومی جلبشده مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تشخیص هم بستگی بین صفات گلخانهای و دادههای حاصل از مطالعات الکتروفورز یکبعدی SDS-PAGE از آزمون مانتل استفاده شد. هم بستگی معنیداری بین صفات مورد اندازهگیری در گلخانه و دادههای مولکولی مشاهده نشد. ژنوتیپهای مورد مطالعه براساس تمام صفات به روش سلسله مراتبی Ward در سه خوشه مقاوم، نیمهحساس و حساس دستهبندی شدند. در این میان، ژنوتیپهای "محلیبمی"، "تالنت ۲"، "همدانی ۱۰۶" و "کدی ۱۰۸" میتوانند به عنوان ژنوتیپهای دارای پتانسیل مقاومت به لارو سرخرطومی برگ یونجه مدنظر قرار گرفته و در آزمونهای تکمیلی، بیشتر مورد بررسی قرار گیرند.
کلیدواژه ها:
سازوکار آنتی زنوز ، سازوکار آنتی بیوز ، سازوکار تحمل ، سرخرطومی برگ یونجه ، الکتروفورز یک بعدی SDS-PAGE
نویسندگان
مهدی کاکایی
گروه مهندسی کشاورزی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
حجت اله مظاهری لقب
گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران.
هدیه شرربار
گروه گیاه پزشکی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران، مرکز تحقیقات بیولوژی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :