ارزیابی توان های اقلیمی در توسعه اکوتوریسم استان چهارمحال و بختیاری

گردشگری، یکی از بزرگ ترین صنایع دنیا، وابسته به بخش عمده­ای از اقتصاد جهانی است. اکوتوریسم یکی از شاخه های گردشگری است که مبتنی بر جاذبه های طبیعی است. جاذبه های طبیعی و اقلیم های متفاوت جغرافیایی دستمایه­های گران قیمتی را در حوزه اقتصاد برای انسان به ارمغان آورده است، که مسلما بهره برداری از آن مستلزم فراهم نمودن شرایط مختلفی می باشد که در کل بستگی به ثبات در بخش گردشگری دارند. برنامه­ریزی گردشگری بر مبنای اکوتوریسم شامل پیشرفت­های اجتماعی و اقتصادی، ایجاد فرصت­های طلایی برای سرمایه­گذاران و ایجاد اشتغال مناسب بر مبنای مسئولیت پذیری در جوامع مختلف خصوصا کشور های در حال توسعه می باشد. هدف اصلی این تحقیق ارزیابی توان اقلیمی استان چهارمحال وبختیاری برای فعالیت های گردشگری می باشد، بدین منظور با استفاده از روش TCI شاخص آسایش در استان تعیین و نتایج آن در نقشه پهنه بندی گردید. این استان به لحاظ موقعیت ویژه طبیعی وجغرافیایی از توان­های قابل ملاحظه محیطی برخورداراست که در عرصه های توسعه وگسترش گردشگری و اکوتوریسم می توانند بسیار مفید و موثر واقع شوند. با توجه به نتایج بدست آمده، اواسط بهار تا اواخر بهار و در اواخر تابستان و اوایل پاییز با قرارگیری در شرایط آسایش اقلیمی( TCI>۸۰) در طبقه عالی و ایده آل بالاترین پتانسیل و بهترین شرایط اقلیم توریستی مناسب را برای توسعه اکوتوریسم در منطقه دارا می باشد.