ارتباط بین مولفه های برنامه ی درسی فارماکولوژی بالینی با مهارت های بالینی دانشجویان پرستاری

مقدمه: آموزش داروشناسی به دانشجویان پرستاری با توجه به اهمیت آن ضروری است و هرگونه اشکال و یا اختلال در این برنامه ی آموزشی، خسارات جبران ناپذیری را می تواند بر جای بگذارد.از این رو، پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط بین مو لفه های برنامه درسی فارماکولوژی بالینی با مهارت های بالینی دانشجویان پرستاری انجام شد. روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی است و در سال ۱۴۰۰ بر روی دانشجویان پرستاری مقطع کارآموزش دانشکده پرستاری-مامایی بندرعباس انجام شد. نمونه ها با استفاده از روش سرشماری انتخاب شدند. داده ها مشتمل بر نظر دانشجو در خصوص ارتباط بین اجزای برنامه ی درسی با مهارت های عملی، با استفاده از پرسشنامه ی محقق ساخته جمع آوری و براساس نتایج حاصل از آزمون همبستگی پیرسون در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که درصد دانشجویانی که نقش اجزای برنامه درسی مشتمل بر اهداف، محیط و امکانات آموزشی، روش تدریس، روش ارزشیابی ، محتوای آموزشی را با مهارت های مورد انتظار مقطع بالینی متوسط ارزیابی کرده بودند، به ترتیب ۳/۳۹، ۱/۳۷، ۴/۴۷ و ۲/۳۳ بود. همبستگی اجزای برنامه ی درسی با مهارت فارمالوکوژی بالینی از سایر مهارت های بالینی کمتر بود. نتیجه گیری: جهت بهبود دانش و کسب مهارت های مورد نیاز باید عناصر برنامه درسی فارماکولوژی بالینی در همه ی ابعاد مورد بازنگری قرار گیرند تا منجر به کسب صلاحیت لازم در فارغ التحصیلان پرستاری در این زمینه گردد.