بازشناخت قصه عامیانه اعجوبه و محجوبه

اعجوبه و محجوبه از جمله قصه­ های عامیانه ­ای است که در قرن هفتم به قلم حامدبن فضل الله سرخسی تالیف شده است. دو راوی در این متن ادبی، طی ده روز، بیست قصه روایت می­ کنند که تمام قصه ­های بیست­ گانه، دارای محتوای اخلاقی و اجتماعی هستند. این پژوهش به شیوه توصیفی­ تحلیلی می­ کوشد به این پرسش پاسخ دهد که نوع روایت و شاخص ­ترین مضامین قصه ­های اعجوبه و محجوبه چیست؟ مطابق دستاوردهای تحقیق، مسائل اخلاقی و تربیتی در قالب مثال­ ها و تمثیل­ های محسوس و عینی در این قصه، آموزش داده می ­شود تا میزان یادگیری و ماندگاری آن در ذهن مخاطب، افزایش یابد. اعجوبه و محجوبه در گروه قصه های بلند ایرانی جای می­ گیرد و قصد حامد بن فضل الله سرخسی از نوشتن آن، انتقال پیام ­های اخلاقی و  ارزش ­های خانوادگی، اجتماعی و انسانی به مخاطب عام از طریق نقل قصه است؛ به همین سبب عناصری که وی در بیان قصه به ­کار می­برد، همه ساده و بدون پیچیدگی است.