جایگاه ذخیره گاه زیستکره میانکاله در طبقه بندی زیست جغرافیایی جهان

بر مبنای سیستم طبقه بندی ادواردی در نقشه شبکه جهانی ذخیره گاه های زیستکره سال ۱۹۹۵ میلادی جایگاه ذخیره گاه زیستکره میانکاله ایران که در سا ۱۹۷۵ میلادی در بیوم سیستم های مختلف کوهستانی بیان شده بود در بیوم جنگل های بارانی معتدله و نیمه استوایی ذکر شده است با توجه به اینکه سیستم طبقه بندی ادواردی در مقیاس بزرگ برای استفاده در سطح جهانی و منطقه ای است ممکن است قادر به تفکیک انواع زیستگاه های موجود رد یک پروانس جغرافیایی زیستی نباشد به همین دلیل به منظور تبیین نظریه ادواردی و بررسی اختلالات احتمالی طبقه بندی مذکور با توجه به نقش پوشش گیاهی در معرفی و تکفیک پروانس های جغرافیای زیستی پوششگیاهی این ذخیره گاه با نگرشی بوم شناسانه مورد مطالعه قرار رگفت در این تحقیق روش آنالیز خوشه ای برای طبقه بندی جوامع گیاهی و روش رسته بندی برای تجزیه و تحلیل روابط عوامل محیطی (سطح ایستابی و شوری آب وخاک) با جوامع گیاهی استفاده شد فلور منطقه با بیش از ۲۰۰ گونه به طور عمده با منشا اروسیبری و ایران توران و با داشتن بیش از ۹۰ در صد گونه های علفی یکساله و پایا معرف منطقه غیر کوهستانی است که می تواند موید نظریه دوم باشد شایان ذکر است که در حال حاضر تشکیل اجتماعات گیاهانی میانکاله بیشتر تحت تاثیر سطح ایستابی و شوری آب و خاک تشخیص داده شده که معرف مناطق ساحلی و تالابی است در ارتباط با نظریه ادواردی به نظر می رسد به استناد مدارک موجود و با نگرش دیرینه و بوم شناسانه به دست نوشته های سال های ۱۰۰۷ تا ۱۲۹۲ هجری قمری قبل از انفصال زیستگاه زمستانی میانکاله از جنگل های هیر کانی البز در اثر توسعه شهر ها و مراکز صنعتی جایگاه ذخیره گاه زیستکره میانکاله به عنوان یک واحد در بیوم جنگل های بارانی معتدله قرار داشته است در زمان کنونی با توجه به تغییرات پدید آمده اقلیمی اکولوژیکی تعیین جایگاه ذخیره گاه میانکاله در طبقه بندی زیست جغرافیایی کار دشواری است