عوامل موثر بر کیفیت آموزش بالینی از نظر مدرسان و فراگیران بیمارستان های شهرستان ساوه در سال ۱۳۹۸: یک مطالعه توصیفی

چکیده زمینه و هدف: آموزش­های بالینی حلقه اتصال مطالب تئوری دانش­جویان رشته­های گروه پزشکی و ارائه خدمات بالینی به بیماران می­باشد و این پژوهش عوامل مختلف تاثیرگذار بر آموزش­های بالینی را مورد ارزیابی قرار داده و عوامل موثر برکیفیت آموزش­های بالینی از نظر مدرسان و فراگیران شناسایی شده، تا با بهبود فرآیندها به بهبود کیفیت آموزشی کمک شود. مواد و روش ­ها: این پژوهش به دو روش کیفی و کمی انجام شد. در مرحله کیفی با ۲۰ نفر خبره مصاحبه شد. از اطلاعات به دست آمده پرسش­نامه محقق ساخته ایجاد گردید و پس از تایید پایایی و روایی بین ۱۹۸ نفر دانش­جویان بالینی در رشته های پرستاری، اتاق عمل و هوشبری که در بیمارستان­های شهرستان ساوه در سال ۱۳۹۸ دوره آموزش­بالینی را می گذراندند و اساتید دانشکده علوم پزشکی ساوه توزیع شد. اطلاعات مرحله کیفی با نرم افزار MAXQDA  نسخه ۱۰ تحلیل شد و اطلاعات مرحله کمی با نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ تحلیل شد. نتایج به دست آمده با تحلیل عاملی مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ­ها: نتایج نشان داد که در بهبود فرآیندهای آموزشی ۲۳ عامل دخالت دارند. در مورد کمبودها و نیازهای آموزشی ۱۷ عامل که از مهم­ترین عوامل کمبود، اتاق آموزش در بخش­ها با ۸/۴۵ درصد بود. مهم­ترین عامل درمورد نتایج و پیامدهای بهبود فرآیند­های آموزشی، رضایت بیماران با ۲/۵۹ درصد بیش­ترین نظر کاملا موافق را داشته است. نتیجه­ گیری: عوامل اصلی در مدل ارزیابی کیفیت شامل بهبود فرآیندهای آموزشی، نتایج و پیامدهای بهبود فرآیند آموزشی، کمبود نیروی انسانی  متخصص، کمبود فضا و امکانات و تجهیزات و ارزیابی صحیح آموزشی می باشد. واژه­ های کلیدی: کیفیت، آموزش بالینی، فرآیند