اثرات زیرکشندگی پری پروکسی فن روی بعضی خصوصیات بیولوژیکی و بیوشیمیایی سوسک برگ خوار نارون، (Xanthogaleruca luteola (Col.: Chrysomelidae

اثرات کشندگی و زیر کشندگی پیری پروکسی فن (شبه هورمون جوانی) روی مرگ و میر، رشد و بازدارندگی تغذیه و همچنین فعالیت های آنزیمی و مقادیر ماکرومولکول های لارو سن سوم سوسک برگ خوار نارون، Xanthogaleruca luteola Müller، بررسی شد. مقادیر LC۵۰ و LC۳۰ روی لارو سن سوم، پس از ۷۲ ساعت تیمار، به ترتیب ۳۴۳ و ۱۳۳ پی پی ام محاسبه شد. لاروهای تیمار شده با غلظت های LC۵۰ و LC۳۰، مرگ و میر بالا، افزایش طول دوره ی لاروی، عدم ظهور حشره ی کامل، کاهش وزن و دور کنندگی تغذیه از خود نشان دادند. همچنین، مقدار پروتئین کل، گلوکز، گلیگوژن، اوره، فعالیت آنزیم های اسید فسفاتاز و آلفاآمیلاز تحت تیمار هر دو غلظت در مقایسه با شاهد به طور معنی داری کاهش یافت. از طرف دیگر، ۷۲ ساعت پس از تیمار، فعالیت آلانین آمینوترانسفراز و مقدار کلسترول افزایش معنی داری نسبت به شاهد نشان داد. میزان اسیداوریک و فعالیت آنزیم های آلکالین فسفاتاز، گلوتاتیون اس - ترانسفراز و استراز در لاروهای تیمار شده تفاوت معنی داری با شاهد نشان دادند. نتایج نشان داد که پیری پروکسی فن علاوه بر کشتن حشرات در غلظت LC۵۰، منجر به ایجاد برخی تغییرهای بیولوژیکی و آنزیمی تحت اثرات زیرکشندگی این غلظت شده که نشان دهنده تغییر در متابولیسم این ترکیبات است. ازاین رو، به نظر می رسد که پیری پروکسی فن که ترکیب شبه هورمون جوانی است، می تواند به عنوان یکی از حشره کش های طبیعی برای استفاده ی بالقوه در مدیریت تلفیقی آفات (IPM) علیه سوسک برگ خوار نارون مصرف شود.