تاثیر تراکم اولیه ذخیره سازی بر رشد جلبک های قرمز Gracilariopsis persica و Gracilaria corticata بعنوان پتانسیل آبزی پروری دریایی در خلیج فارس

این مطالعه به منظور بررسی تاثیر تراکم اولیه ذخیره سازی جلبک های قرمز Gracilariopsis persica و Gracilaria corticata بر روی میزان رشد و زی توده کل این جلبک ها انجام شد. در این تحقیق، سه تراکم اولیه gm-۱ ۵۰، gm-۱ ۱۲۵ و gm-۱ ۲۰۰ جلبک های قرمز در سواحل خلیج فارس (بندرعباس) طی ۴۵ روز در فصل زمستان مورد استفاده قرار گرفت. جلبک ها از محیط طبیعی جمع آوری شده و بر روی طناب های پلی اتیلنی در محیط طبیعی دریا کشت داده شدند. میزان رشد نسبی (RGR) و زی توده کل هر دو هفته یک بار اندازه گیری می شد. در طی دوره آزمایش فاکتورهای دما، شوری و pH اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که از لحاظ میزان رشد، بین تیمارهای مختلف تراکم ذخیره سازی در هر دو گونه اختلاف معنی دار وجود داشت (۰۵/۰P<). جلبک هایی که با تراکم اولیه gm-۱ ۵۰ کشت شده بودند نسبت به سایر تیمارها در هر دو گونه از درصد رشد نسبی بالاتری برخوردار بودند (۰۵/۰P<). میزان زی توده کل در پایان دوره ۴۵ روزه در تراکم اولیه gm-۱ ۲۰۰ از همه تیمارها بالاتر بود. علاوه بر این آزمایش کنونی نشان داد که رشد گونه Gracilariopsis persica بیشتر از گونه Gracilaria corticata است. آزمایش حاضر نشان داد که تراکم ذخیره سازی اولیه می تواند بر روی رشد جلبک های قرمز Gracilariopsis persica و Gracilaria corticata تاثیر داشته باشد و جلبک Gracilariopsis persica در مقایسه با Gracilaria corticata رشد بیشتری داشته و از پتانسیل بهتری برای پرورش تجاری در خلیج فارس برخوردار است.