تنوع در راهکار یا پیچیدگی در ساختار: روش های مسالمت آمیز حل و فصل اختلافات بین المللی حادث در نتیجه انجام فعالیت های تحقیقاتی علمی دریایی در کنوانسیون ۱۹۸۲ ملل متحد حقوق دریاها

روش های مسالمت آمیز حل و فصل اختلافات بین المللی، بخش مهمی از بدنه حقوق بین الملل معاهدات به شمار می روند. کنوانسیون ۱۹۸۲ ملل متحد راجع به حقوق دریاها در پاره ای از موضوعات مقررات متفاوتی در باب روش های مسالمت آمیز حل و فصل اختلافات بین المللی پیش بینی نموده است که گاهی فراتر از مقررات عمومی مربوط به حل و فصل اختلافات بین المللی در آن کنوانسیون است. از همین رو، در این موارد با فرایندهای کمابیش متنوعی روبرو می شویم که گرچه در بادی امر حاکی از تنوع در راهکارها و روش های فیصله اختلافات است، در عین حال به نظر می رسد کاشف از نوعی پیچیدگی و اجمال در ساختار نیز باشد. یکی از این موارد، روش های مسالمت آمیز حل و فصل اختلاف بین المللی حادث در نتیجه انجام فعالیت های تحقیقاتی علمی دریایی است. از آن جایی که مقررات راجع به تحقیقات علمی دریایی در کنوانسیون ۱۹۸۲ حقوق دریاها از بسیاری از جهات یک نوآوری قلمداد می شود که از رهگذر توسعه تدریجی حقوق بین المللی رخ داده است، تدوین کنندگان این کنوانسیون فرایندی متنوع برای حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات احتمالی بین المللی حادث در نتیجه این سلسله فعالیت های تحقیقاتی تدارک دیده اند. این تنوع تا حد زیادی به پیچیدگی در فهم و درک، و مالا، اجرای این فرایند انجامیده است که نیازمند بررسی و موشکافی در این نوشتار است.