آس باد،الگویی ماندگار از معماری دیروز

بناهای معماری و صنایع دستی تنها میراث فرهنگی هر کشوری بشمار نمی روند بلکه بسیاری ازابتکارات و خلاقیت های پیشینیان نیز به عنوان میراث فرهنگی شناخته می شود.در زمانی که نیروی محرکه مورد نیاز در بسیاری از جوامعبشری به نیروی دام و انسان محدود می گردیده نیاکان ما توانستند با ساخت آسیابهای بادی انرژی تجدید پذیر باد را به خدمت گرفته و از آن در جهت آبادانی منطقه و رفاه عمومی بهره بگیرند و بدین ترتیب با ارج نهادن به انرژیهایطبیعی و مهار آنها در استفاده بهینه از آنها بسیار خردمندانه و موفق عمل نمایند چیزیکه شاید انسان معاصر به آن توجه ننموده و با استفاده نادرست موجب از بین رفتن سیستم های طبیعی شده است. در این مقاله تلاش شده است تا با نگاهی بهداشته های دیروز و دست آوردهای امروز به مسیری دست یابیم که فردایی روشن تر را برایمان رقم زند و در حقیقت میراثی را کهدسترنج گذشتگانمان بوده و سالها با آن زندگی کرده اما با بی توجهی از کنار آن گذشته ایم را بهتر دیده و برای بدست آوردن آن تقلید از دنیای غرب ننماییم.