تاثیر مقادیر مختلف آبیاری و کود نیتروژن با حضورآب زیرزمینی بر عملکرد ذرت بهاره

کاهش روز افزون کمی و کیفی منابع آب از مهم­ترین معضلات موجود در کشاورزی می­باشد. یکی از راهکارهای مطرح در این زمینه کم­آبیاری و استفاده از آب­های زیرزمینی کم­عمق می­باشد.  این تحقیق به­منظور بررسی میزان مشارکت آب زیرزمینی کم­عمق در تامین نیاز آبی گیاه ذرت انجام شد. آزمایش به­صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل؛ کود نیتروژن (N۱، N۲و N۳ به­ترتیب ۴۵۰، ۳۷۵ و ۳۰۰ کیلوگرم در هکتار) و آبیاری (I۱، I۲و I۳ به­ترتیب ۱۰۰، ۷۵ و۵۰ درصد نیاز آبی گیاه) با سطح ایستابی ثابت (عمق ۷۰ سانتی متر) بودند. نتایج آزمایش­ها نشان داد با افزایش مقادیر دو تیمار اصلی، خصوصیات عملکرد دانه، ماده خشک و شاخص برداشت به­طور معنی­داری افزایش یافت. بیشترین عملکرد دانه و ماده خشک به­ترتیب ۰۴۹/۶ و ۴۳/۱۵ تن در هکتار مربوط به تیمار آبیاری کامل بود. همچنین با افزایش میزان کود نیتروژن از ۳۰۰ به ۴۵۰ کیلوگرم در هکتار ۱۲ درصد افزایش در عملکرد دانه مشاهده گردید. نتایج نشان داد عملکرد دانه در حضور سطح ایستابی نسبت به حالت زهکشی آزاد تا ۱۶ درصد افزایش یافت. همچنین بررسی نتایج مربوط به میزان مشارکت آب زیرزمینی در تبخیر و تعرق گیاه نشان داد بیشینه و کمینه مقدار مشارکت به­ترتیب ۴/۳۱ و ۷۸/۵ درصد و مربوط به تیمار I۳  و I۱ بود. بنابراین با استفاده از آب زیرزمینی کم­عمق علاوه­بر کاهش میزان زه­آب خروجی و آلودگی زیست محیطی، بخشی از نیاز آبی گیاه قابل تامین است.