مروری بر اهمیت و نقش آموزش بهداشتی مبتنی بر وب در دوران همه گیری کووید- ۱۹

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 238

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HWCONF11_039

تاریخ نمایه سازی: 26 دی 1401

چکیده مقاله:

آموزش مبتنی بر وب یکی از روشهای نوین آموزش است که مورد توجه بسیار قرار گرفته است. یکیازشاخه های آموزش مبتنی بر وب، آموزش بهداشتی مبتنی بر وب می باشد. با توجه به اهمیت و نقشآموزش بهداشتی بر زندگی فردی و اجتماعی افراد و شرایط همه گیری کووید- ۱۹ و محدویت های ایجادشده، این مطالعه با هدف مروری ساده بر تحقیقات انجام شده با محوریت آموزش بهداشتی مبتنی بر وبدر دوران کرونا، انجام شده است. شواهد حاکی از آن است که برنامه راه دور مبتنی بر وب در زمان همهگیری کووید- ۱۹ میتواند به عنوان راهی برای افزایش دانش افراد در مورد بهداشت عمومی در منزل،انگیزه درک شده و تعهد یادگیری استفاده شود. یک ماژول آموزش سلامت مبتنی بر وب ابزار موثریبرای آموزش و ارتقای اقدامات پیشگیرانه بویژه در مجموعه های بیمارستانی است که در نهایت ممکناست به توقف گسترش کووید- ۱۹ در بین کارکنان مراقبت های بهداشتی کمک کند. پذیرش، یادگیریموثر و به کارگیری روش آموزش وب، به دلیل عدم نیاز به ترک محل خدمت، اتلاف زمان، استرس هایحاصل از تردد و نیز دسترسی به منابع و محتوا در زمان دلخواه است. لذا لازم است با تمهیداتی از جملهتشکیل کمیته ها با مهیا نمودن فضای آموزش تحت وب به تعیین اولویت در موضوعات برگزاری دوره هاپرداخت. در شرایطی مانند همه گیری کووید- ۱۹ ، استراتژی های آموزشی برای آموزش باید ایجاد شود تاهدف نظام سلامت که همان ارتقاء سطح بهداشت افراد است، تامین گردد. برای رسیدن به کاراییمناسب، رفع مشکلات فنی در پیاده سازی بستر آموزش تحت وب نیاز است. در هر موقعیت آموزشی بابررسی شرایط و مزایا و معایب هر روش و شرایط آموزشی شامل تعداد جامعه فراگیران ، وضعیتاینترنتی، مبحث آموزشی و ... بهترین روش آموزش بهداشتی مناسب آن موقعیت استفاده شود.

کلیدواژه ها:

آموزش مبتنی بر وب ، آموزش بهداشت ، روش آموزشی ، کووید- ۱۹

نویسندگان

محمدحسین اکبرپور

دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

محمدرسول میری

دانشجوی کارشناسی ارشد، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران