بررسی وضعیت دستیاران تخصصی پزشکی در حیطه پروفشنالیسم پزشکی

حرفه ای گری پایه اعتمادی است که رابطه پزشک- بیمار بر آن بنا می شود. آموزش حرفه ای گری، بخشی ضروری از برنامه آموزشی دستیاران بالینی است. هدف از این مطالعه به منظور سنجش وضعیت حرفه ای گری و اخلاق حرفه ای در بیندستیاران در دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شده است. این مطالعه در سال تحصیلی ۱۴۰۰ - ۱۳۹۹ در بخش های بالینیدانشگاه علوم پزشکی مشهد با استفاده از مدلی ترجمه شده و بومی سازی شده از پرسشنامه ABIM که اعتبار و پایایی آنبررسی و تایید شده است، انجام شد. این پرسشنامه، شامل سه حیطه مقیاس احترام و نوع دوستی، تعالی و شرافت ودرستکاری می باشد. سوالاتی در مورد رعایت برخی اصول مهم حرفه ای گری توسط دستیاران تخصصی بدون ذکر نام فردتکمیل شد. پس از تکمیل مرحله پرکردن پرسشنامه ها، تحلیل آماری انجام و نتایج مطالعه با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه۲۶ انجام گردید.در این پژوهش، ۱۰۸ دانشجوی رشته های تخصصی پزشکی مورد مطالعه قرار گرفتند. آنالیز نتایج نشان دادکه ۶۷ نفر افراد مورد مطالعه مونث و ۴۱ نفر مذکر بودند. نمرات کسب شده شرکت کنندگان در حیطه تعالی ۱.۵۴ ± ۵.۹۵ ، درحیطه شرافت ۱.۷۵ ± ۷.۶۸ و در حیطه احترام ۱.۶۷ ± ۶.۹۶ بود. همچنین میانگین نمره کل پرسشنامه در تمامی افراد موردمطالعه ۱.۴۰ ± ۶.۸۸ گزارش شده است. همچنین بین نمرات کسب شده حیطه های تعالی، احترام، شرافت و همچنین نمره کلپرسشنامه از نظر آشنایی با مفهوم تعهد حرفه ای تفاوت معنی داری مشاهده نشد. از یافته های بدست آمده می توان بیان کردکه مطالعات بیشتری در زمینه حرفه ای گری در میان دستیاران رشته های مختلف لازم است تا عوامل تاثیرگذار بر اینپیامد مشخص شوند. علاوه براین، اهمیت توجه بیشتر به حوزه تعالی برای توسعه حرفه ای بودن در برنامه های آتی در اولویتبه نظر می رسد.