رتبه بندی عوامل موثر بر انتخاب روش ساخت براساس شاخص اهمیت نسبی

امروزه با رشد روز افزون جمعیت و بالا رفتن نیاز به مسکن و همچنین پیشرفت علم و صنعت و ابداع سیستم نوین ساختمانی، انتخاب یک روش ساخت بهینه در اولویت ساخت و ساز قرار می گیرد. اخیرا سیستم های سازه ای نوین به جهت افزایش سرعت ساخت، ارتقا کیفیت، افزایش مقاومت دربرابر زلزله، افزایش عمر مفید ساختمان ها، استاندارد بودن محصول، دوام و پایداری، کاهش مصرف انرژی، قابلیت تطبیق با طرح های گوناگون معماری و غیره مورد توجه مهندسان و طراحان قرار گرفته است. انتخاب صحیح روش ساخت صنعتی مسکن، همواره یکی از دغدغه های کارفرمایان می باشد. از آنجایی که این انتخاب تحت تاثیر معیارهای متفاوت فنی، اقتصادی و اجتماعی می باشد، تصمیم گیری برای استفاده از بهترین روش ساخت نیاز به مطالعات دقیقی دارد که در حوزه مهندسی و مدیریت ساخت قرار می گیرد. در پژوهش حاضر به بررسی عوامل موثر بر انتخاب روش ساخت بر اساس شاخص اهمیت نسبی پرداخته شده است. داده های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه جمع آوری شده است. پرسشنامه توسط مهندسین عمران و دانشجویان مدیریت پروژه موسسه آموزش عالی آپادانا تکمیل شد و نتایج با استفاده از روش شاخص اهمیت نسبی تحلیل گردید. در این مقاله به شش معیار تاثیرگذار برای سازه شامل بار مرده و صرفه جوئی در مصرف انرژی، سهولت اجرا برای پیمانکاران، دوام و عمر مفید و هزینه پرداخته شد. پس از تحلیل داده ها با استفاده بر اساس شاخص اهمیت نسبی این عوامل رتبه بندی شد. نتایج نشان داد که عامل سهولت اجرا بیشترین تاثیر را روی انتخاب روش ساخت دارد. پس از آن، عوامل هزینه، عمر مفید، تعداد طبقات، صرفه جویی در مصرف انرژی و بار مرده در رتبه های بعدی قرار می گیرند.