ارائه مدل کیفیت مراقبت پرستاران در ارتباط با استرسورهای شغلی در دوران شیوع کووید-۱۹: نقش میانجی ارزیابی شناختی و درگیری شغلی

مقدمه: کیفیت مراقبت پرستاری عامل مهمی در عرصه خدمات سلامت و ارائه مراقبت با کیفیت از بیماران است. هدف این پژوهش ارائه مدل کیفیت مراقبت پرستاران در ارتباط با استرسورهای شغلی در دوران شیوع کووید-۱۹ با نقش میانجی ارزیابی شناختی و درگیری شغلی بود. روش کار: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع اکتشافی تحلیلی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه پرستاران بیمارستان های دولتی شهر مشهد در سال ۱۴۰۱ بود که با استفاده از جدول مورگان حجم نمونه ۴۰۰ نفر انتخاب شد و پرسشنامه ها به روش نمونه گیری در دسترس از طریق توزیع لینک پرسشنامه در فضای مجازی تکمیل شد. ابزار پژوهش یک پرسشنامه چندقسمتی شامل کیفیت مراقبت پرستاری (PESNWI)، پرسشنامه استرسورهای شغلی پرستاران (NOSS)، پرسشنامه ارزیابی شناختی و فرم کوتاه پرسشنامه درگیری شغلی (UWES-۹) بود. داده ها با استفاده از تحلیل مسیر و با نرم افزار Spss۲۶ و Amos۲۴تحلیل شد. یافته ها: یافته های حاصل از تحلیل مسیر نشان داد که برای مدل فرضی، تمامی شاخص ها نشان از عدم برازش مدل داشتند. مسیرهای مستقیم از استرس شغلی به ارزیابی شناختی و درگیری شغلی مثبت و معنادار بود (۰۱/۰ p<) و مسیر مستقیم ارزیابی شناختی به کیفیت مراقبت و مسیر مستقیم درگیری شغلی با کیفیت مراقبت مثبت و معنادار بود (۰۱/۰ p<). اما مسیر مستقیم استرس شغلی به کیفیت مراقبت منفی و معنادار بود. (۰۱/۰ p<). اثر غیرمستقیم استرسور شغلی بر کیفیت مراقبت با میانجی گری درگیری شغلی (۰۵/۰ p<) و همچنین استرسور شغلی با میانجی گری ارزیابی شناختی با کیفیت مراقبت رابطه مثبت و معنادار داشت (۰۵/۰ p<). نتیجه گیری: می توان گفت درگیری شغلی و ارزیابی شناختی هر یک به تنهایی در رابطه بین استرسورهای شغلی و کیفیت مراقبت پرستاران در دوران شیوع کووید ۱۹ نقش میانجی داشت.