ارزیابی فنی و اقتصادی استفاده از نی مازندران در بتن های غیر سازه ای

با افزایش میزان جمعیت، استفاده روزافزون منابع طبیعی برای تولید مواد مناسب برای ساخت و ساز مانند آجر، سیمان و میله های مستحکم وجود دارد. این امر به طور تصاعدی قیمت انان را افزایش داده و همچنین آلوده کردن محیط با تولید مقدار زیادی از گازهای گلخانه ای را به همراه داشته است. بنابراین نیاز به ارائه زیرساخت ارزان و بادوام وجود دارد. در این تحقیق هدف ارزیابی استفاده از نی های مازندران که به وفور در زمین های کشاورزی و شالیزارها یافت می شود، در صنعت ساختمان بود که بدون استفاده درست و موثر از بین برده می شود. بدین منظور ابتدا چند طرح اختلاط برای جایگزینی شن در بتن های معمولی با سنگدانه های درشت حاصل از نی ساخته شد و میزان مقاومت فشاری طرح ها در سنین ۷، ۲۸و ۹۰ روز ارزیابی شد. با جایگزینی کامل شن با نی مازندران نزدیک به ۶۰ درصد افت مقاومت فشاری رخ داده است. هرچند این افت قابل ملاحظه است اما منجر به تشکیل یک بتن با مقاومت ۷ روزه نزدیک به ۱۰ مگاپاسکال شده است. در ادامه با ساخت دو پنل دیواری با ردیف های نی مازندران در دو حالت بدون مش فولادی و با مش فولادی در دستور کار قرار گرفت. برای ارزیابی مقاومت فشاری این دو پنل آزمایش چکش اشمیت برای هر دو پنل در سن ۲۸ و ۹۰ روز انجام شد. نتایج بدست آمده استفاده از سنگدانه های نی در بتن ها مقاومت قابل قبولی برای ساخت قطعات پیش ساخته غیر سازه ای نشان داده است. همچنین استفاده از نی به جای میلگرد ها در پنل های دیواری رفتار مشابهی با پنل دارای میلگرد داشته و عملکرد مناسبی از خود نشان داده است و همچنین پنل های دیواری ساخته شده با نی نسبت به دیوار چینی عادی با بلوک حدود ۱۵درصد هزینه کمتری دارد.