بررسی هویت زن از منظر نویسندگان زن در سه رمان منتخب فارسی معاصر از دیدگاه وندایک

هویت زنان و مسائل پیرامون آنها از موضوعات مهم این روزهای جامعه جهانی است، چراکه زنان بهعنوان عضوی از جامعه، از نقش و جایگاه بالایی برخوردارند. لذا موضوع این مقاله نگرش جامعه ایرانی نسبت به هویت زن به عنوان موجودی فرعی، بهویژه در چهار رمان منتخب، نمودی بارز دارد. ازآنجاکه تحلیل گفتمان انتقادی بر این اصل تاکید دارد که نحوه خلق هر گفتمان ر یشه در دیدگاه و نظر خالق آن گفتمان و شرایط اجتماعی و اعتقادات حاکم بر آن دوره دارد. در این مقاله با توجه به اصول مربع ایدئولوژیک وندایک و همچنین استراتژیهای گفتمانی به کاررفته توسط نویسندگان رمانها در سطوح معنا، توصیف، سبک و استدلال به تحلیل و بررسی رمانها میپردازیم. این تحقیق بر روی سه رمان مشهور فارسی انجام شده است. رمانهای «سووشون» اثر سیمین دانشور، «چراغها را من خاموش میکنم» اثر زویا پیرزاد و «بیبی شهرزاد» از شیوا ارسطویی. این پژوهش از نوع کیفی است و به روش توصیفی-تحلیلی انجام خواهد شد. در این تحقیق با توجه به اصول و مفاهیم رایج در تحلیل گفتمان انتقادی از دیدگاه وندایک و همچنین از طریق بررسی دیالوگها، پیش فرضها، کلیشه ها، نحوه توصیف، حسن تعبیر، استدلالها و سایر مفاهیم گفتمانی نشان میدهیم که چگونه شرایط حاکم بر جامعه، افکار عمومی، اخلاق اجتماعی و حتی اصول تربیتی در خانواده ها را در خدمت سه عامل اصلی، شامل رفتار اجتماعی، رفتار تربیتی و آگاه شدن و آگاهی بخشیدن میبینیم.