کاربرد تلفیقی ریزو باکتری های محرک رشد و قارچ میکوریزا بر عملکرد دانه، جذب عناصر غذایی پرمصرف و برخی از شاخص های بیولوژی خاک در کشت مخلوط بزرک Linum usitatissimum L.)) و باقلا (L. Vicia faba)
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 193
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SUST-30-1_002
تاریخ نمایه سازی: 4 بهمن 1401
چکیده مقاله:
بهمنظور بررسی عملکرد دانه، جذب عناصر غذایی پرمصرف و برخی از شاخصهای بیولوژی خاک در کشت مخلوط بزرک و باقلا تحت تاثیر کودهای زیستی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه در سال زراعی ۱۳۹۶ انجام شد. عامل اول شامل الگوی کشت در پنج سطح شامل کشت خالص بزرک، کشت خالص باقلا، کشت مخلوط یک ردیف بزرک + یک ردیف باقلا، دو ردیف بزرک + دو ردیف باقلا و سه ردیف بزرک + سه ردیف باقلا و عامل دوم مصرف کودهای زیستی شامل ترکیب قارچ میکوریزا (حاوی سه نوع قارچ از جنس(Glomus mossea+ Glomus intraradices+ Glomus etunicatum+ باکتریهای تامین کننده نیتروژن (ازتو بارور۱، حاوی باکتریهای تثبیت کننده نیتروژن از گونه vinelandii Azotobacter)، فسفر (فسفات بارور-۲، حاوی دو نوع باکتری حلکننده فسفات از گونههایagglomerans Pantoea و Pseudomonas putida)، پتاسیم (پتابارور-۲، حاوی باکتریهای آزاد کننده پتاسیم ازگونههای Pseudomonas vancouverensisوPseudomonas koreensis ) و گوگرد (سولفوبارور-۱، حاوی باکتری تیوباسیلوس Thiobacillus) و عدم مصرف کود بود. نتایج نشان داد که الگوی کشت بر عملکرد دانه، جذب عناصر غذایی نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم و منیزیم اثر معنیدار داشت. بیشترین عملکرد دانه باقلا ( kg.ha-۱۴۲۸۰) و بزرک (kg.ha-۱۲۲۳۰) از کشت خالص حاصل شد اما، میزان جذب نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم و منیزیم در کشت مخلوط در مقایسه کشت خالص هر دو گونه بالاتر بود و میزان جذب این عناصر در تیمار با کود زیستی نسبت به عدم مصرف کود (شاهد) افزایش معنیداری را نشان داد. بیشترین تنفس میکروبی خاک، زیست توده میکروبی خاک و نسبت برابری زمین در جذب عناصر غذایی از الگوی کشت مخلوط دو ردیف بزرک + دو ردیف باقلا همراه با کاربرد کودهای زیستی به دست آمد. بهطور کلی چنین استنباط میشود که این الگوی کشت (۲:۲) همراه با کاربرد کود زیستی به دلیل بالا بودن نسبت برابری زمین در جذب عناصر غذایی و بهبود بیولوژیکی خاک توصیه میشود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
خدیجه علیزاده
گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشگاه ارومیه
اسماعیل رضائی چیانه
گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشگاه ارومیه
رضا امیرنیا
گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشگاه ارومیه
محسن برین
گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :