بررسی تاثیر بی حسی انتخابی موقتی همراه با بازآموزی حسی برروی بهبود حساسیت پذیری دست بعد از ترمیم اعصاب مدیان/اولنار

مقدمه: نتایج حسی، پس­از ترمیم عصب در بزرگسالان، عموما ضعیف می­باشد. ما فرض نمودیم آوران زدائی ساعد نتایج حسی را ازطریق افزایش نمایش کورتیکال دست بهبود می­بخشد.مواد و روش­ها: یک مطالعه آینده­نگر تصادفی double-blind انجام شد. در طی دوره دو هفته­ای یک کرم بی­حسی موضعی        (Lidocaine-PTC) در گروه مورد (تعداد=۶)، یا placeboدر گروه کنترل (تعداد=۷)، مکررا (۴بار) بر روی وجه فلکسور ساعد دست آسیب دیده مورد استفاده قرار گرفت. برنامه بازآموزی حسی برای هر دو گروه یک ساعت پس از استعمال پماد انجام شد. ارزیابی حسی در فواصل منظم، قبل از مداخله،پس­از آخرین مداخله (پایان جلسه چهارم) و ۴ هفته (follow-up)پس­از آخرین کاربرد پماد Lidocaine-PTC/ placebo انجام شد.نتایج: گروه Lidocaine-PTCبهبودی قابل­توجهی در مقایسه با گروه placebo از نظر درک لمس/فشار (۰۰۵/۰P=) و TPD ثابت (۰۰۵/۰P=) پس­ از ۶ هفته کسب نمودند.بحث و نتیجه­گیری: بی­حسی موضعی ناحیه ساعد آسیب­دیده در ترکیب با بازآموزی حسی می­تواند نتایج حسی را پس­از ترمیم عصب ارتقاء دهد.کلید واژه­ها:ضایعه عصب محیطی، بی­حسی انتخابی، بازآموزی حسی