تاثیر بلندی صدا بر خیشومی شدگی واکه ها در دانشجویان ۱۸ تا ۲۸ سال طبیعی فارسی زبان

چکیدهمقدمه: خیشومی شدگی یکی از پارامترهای مهم در آسیب شناسی تشدید صدا است. صدای افراد عادی نیز به درجاتی خیشومی شده است. به نظر می رسد خیشومی شدگی مانند سایر پارامتر های صدا، می تواند تحت تاثیر فاکتور های دیگر همچون بلندی صوت باشد که در ارزیابی آزمایشگاهی قابل اندازه گیری است. این پژوهش به منظور بررسی این رابطه در افراد ۱۸ تا ۲۸ ساله عادی فارسی زبان انجام شد.مواد و روش ها: در این پژوهش توصیفی- تحلیلی و مقطعی، ۶۵ نفر از دانشجویان دختر و پسر ۱۸ تا ۲۸ ساله فارسی زبان دانشکده علوم توان بخشی علوم پزشکی ایران به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند و نمونه صدای آن‎ها مورد مطالعه قرار گرفت. میانگین خیشومی شدگی در واکه های زبان فارسی با استفاده از نرم‎افزار Nasal view محاسبه شد. داده های به دست آمده با استفاده از آمار توصیفی و آنالیز واریانس یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: در زنان و مردان بیشرین اندازه خیشومی شدگی واکه ها، در صدای آرام و کمترین خیشومی شدگی، در صدای بلند بود. تحلیل داده ها با آزمون های آماری نشان داد که خیشومی شدگی واکه ها در بلندی صدای آرام، معمولی و بلند صدا تفاوت معنی دار داشت (۰۵/۰ > P).بحث: در افراد عادی با افزایش بلندی صدا، خیشومی شدگی واکه ها کاهش می یابد که جنبه ای از عملکرد دستگاه طبیعی گفتار است. با توجه به عملکرد دریچه کامی- حلقی و افزایش هوای زیر چاکنای در صداهای بلند و بالا رفتن انقباض عضلانی حلق و کام این یافته ها، قابل توجیه است.کلید واژه ها: خیشومی شدگی، بلندی صدا، واکه، زبان فارسی، بزرگ‎سالان.