بررسی مقایسه ای تاثیر سه روش درمانی جریانهای الکتریکی عملکردی، بیوفیدبک و تمرین درمانی بر پارامترهای قدرت عضلانی اندام تحتانی، کینماتیک راه رفتن و بالانس بیماران مبتلا به سکته مغزی

سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 102

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JRRS-6-1_003

تاریخ نمایه سازی: 4 بهمن 1401

چکیده مقاله:

چکیدهمقدمه: سکته مغزی مهم‎ترین عامل در ایجاد ناتوانی و معلولیت در افراد بالغ می‎باشد. اغلب بیماران سکته‎ای، دوباره به طور مستقل می‎توانند راه بروند؛ در حالی که مشکلات حرکتی که در نتیجه اختلال تعادل، ضعف حرکتی و کاهش سرعت راه رفتن است، در این افراد ادامه می‎یابد. استفاده از روش‎های درمانی موثر جهت بهبود ناتوانی این بیماران ضروری است.مواد و روش ها: این پژوهش، از نوع کارآزمایی بالینی غیر تصادفی بود که در سال ۸۸-۱۳۸۷ در شهر اصفهان انجام گرفت. در این مطالعه، ۳۰ بیمار با میانگین سنی ۱/۶۰ سال انتخاب شدند که حداقل ۶ ماه از سکته آن‎ها گذشته بود. بیماران در سه گروه درمانی طی ۱۲ جلسه به صورت یک روز در میان تحت درمان قرار گرفتند. به منظور بررسی تعادل از Berg balance scale، جهت ارزیابی قدرت عضلانی از Manual muscle testing و برای ارزیابی راه رفتن از دستگاه Motion analyzer استفاده شد. اطلاعات حاصل از انجام آزمون‎ها، قبل و بعد از درمان، جمع‎آوری گردید. جهت تجزیه و تحلیل آماری داده‎های به دست آمده، برای مقایسه وضعیت بیماران در مراحل مختلف از آزمون t زوج شده و جهت مقایسه روش های درمانی از آزمون ANOVA موجود در نرم‎افزار SPSS استفاده گردید.یافته ها: از نظر بهبود تعادل، قبل و بعد از درمان بین دو گروه جریان‎های الکتریکی عملکردی و تمرین درمانی (۰۱/۰ > P) و بین دو گروه جریان‎های الکتریکی عملکردی و بیوفیدبک تفاوت معنی‎داری وجود داشت (۰۱/۰ = P)، اما بین دو گروه تمرین درمانی و بیوفیدبک تفاوت معنی‎داری دیده نشد (۲۳/۰ = P). از نظر بهبود قدرت عضله کوادریسپس، قبل و بعد از درمان بین دو گروه جریان‎های الکتریکی عملکردی و تمرین درمانی (۰۱۷/۰ = P) و بین دو گروه جریان‎های الکتریکی عملکردی و بیوفیدبک (۰۱/۰ = P) تفاوت معنی‎داری وجود داشت، اما بین دو گروه تمرین درمانی و بیوفیدبک تفاوت معنی‎داری دیده نشد (۹۸/۰ = P). بین وضعیت راه رفتن بیماران پس از درمان بین سه گروه تنها در طول گام و طول قدم تفاوت معنی‎داری وجود داشت. (۰۱۷/۰ = ۲PGST، ۰۱۷/۰ = ۲PGSL)بحث: روش بیوفیدبک، موثرتر و روش جریان‎های الکتریکی عملکردی کم اثر‎تر از روش‎های ذکر شده در درمان بیماران مبتلا به سکته مغزی بود.کلید واژه ها: سکته مغزی، قدرت عضلات، راه رفتن، تعادل، جریان‎های الکتریکی عملکردی، بیوفیدبک و تمرین درمانی.

نویسندگان

احسان قاسمی

Physical Therapis, Department of Physical Therapy, Isfahan University of Medical, Isfahan, Iran.

وحید شایگان نژاد

Associated ProF. MD, Department of Neurology, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.

صغری جوکار

Physical Therapis, Department of Physical Therapy, Isfahan University of Medical, Isfahan, Iran.

فاطمه رضائیان

Student of Physical Therapy, Department of Physical Therapy, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.

معصومه آرمک

Student of Physical Therapy, Department of Physical Therapy, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.

زهرا محمودی

Student of Physical Therapy, Department of Physical Therapy, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.