بررسی تاثیر تقارن در ابتلا به استئوآرتریت متوسط زانو بر گزارش بیمار از درد و عملکرد: مطالعه مقدماتی (قسمت دوم)؛ مقیاس پیامدهای ضایعات و استئوآرتریت زانو

مقدمه: استئوآرتریت زانو یک بیماری شایع وابسته به سن می باشد. هدف از انجام مطالعه حاضر، تعیین تاثیر تقارن در درگیری زانوهای افراد مبتلا به استئوآرتریت متوسط زانو بر گزارش شخصی آنان از شدت علایم، میزان درد، عملکرد در فعالیت های مختلف و کیفیت زندگی بر اساس پرسش نامه KOOS (Knee Injury and Osteoarthritis Outcome Score) بود.مواد و روش ها: ۲۰ فرد مبتلا به استئوآرتریت متوسط زانو، به صورت هدفمند در دو گروه افراد مبتلا به درگیری متقارن و افراد مبتلا به درگیری نامتقارن زانو تقسیم شدند. پس از اخذ رضایت نامه آگاهانه، اطلاعات جمعیت شناسی افراد در فرم مخصوص ثبت گردید. سپس از افراد درخواست شد که به مقیاس پیامدهای ضایعات و استئوآرتریت زانو پاسخ دهند. پاسخ افراد به بخش های مختلف پرسش نامه به صورت سوال به سوال و نیز در قالب امتیاز هر بخش در دو گروه مورد مقایسه قرار گرفت. پاسخ دو گروه از طریق آزمون Mann–Whitney تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: شدت درد در بالا رفتن از پله (۰۳۰/۰ = P)، نشستن و دراز کشیدن (۰۴۰/۰ = P)، بروز مشکلات در حین سوار و پیاده شدن از اتومبیل (۰۱۰/۰ = P)، برخواستن از رختخواب (۰۰۹/۰ = P) و جابه جا شدن در رختخواب (۰۲۰/۰ = P)، برخواستن از حالت نشسته، پوشیدن جوراب و حمام کردن (۰۵۰/۰ = P) در گروه متقارن بیش از گروه نامتقارن بود. همچنین، این گروه از احساس عدم اطمینان بیشتری در زانوی خود نسبت به گروه نامتقارن شکایت داشتند (۰۳۰/۰ = P)؛ بدین ترتیب توانایی انجام فعالیت های روزانه و کیفیت زندگی در گروه متقارن به طور معنی داری کمتر از گروه نامتقارن بود (۰۴۰/۰ = P) و (۰۲۰/۰ = P).نتیجه‎گیری: به نظر می رسد توانایی انجام فعالیت های روزانه و نیز کیفیت زندگی در افراد گروه متقارن به طور معنی داری کمتر از گروه نامتقارن باشد. انجام مطالعات بیشتر به منظور شناخت بهتر مشکلات عملکردی این افراد در زندگی روزمره توصیه می شود.