تاثیر پروتکل تمرینی، بر تعادل پویا در هنگام راه رفتن بر روی چوب موازنه در دانش آموزان ۱۱ تا ۱۳ سال

چکیده مقدمه: هدف از این تحقیق تاثیر پروتکل تمرینی، بر تعادل پویا در هنگام راه رفتن بر روی چوب موازنه در دانش آموزان ۱۱ تا ۱۳ سال بود. مواد و روش­ ها: ۳۰ دانش آموز غیر ورزشکار پسر به طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت هشت هفته در یک پروتکل تمرینی شرکت کردند. قبل و بعد از پروتکل تمرینی عملکرد تعادلی آن­ها با استفاده از راه رفتن روی چوب موازنه اندازه­گیری و مقایسه شد. تغییر موقعیت شانه، لگن و مچ پا توسط دستگاه تجزیه و تحلیل حرکتی اندازه­گیری شد. برای تجزیه تحلیل آماری از روش آماری تی وابسته و مستقل در سطح معناداری ۰۵/۰ استفاده شد. یافته­ ها: نتایج کاهش معناداری در تغییر موقعیت شانه در گروه تجربی قبل و بعد از پروتکل تمرینی و کاهش معناداری در تغییر موقعیت مچ پا در گروه تجربی و کنترل نشان داد ولی تفاوت معناداری در تغییر موقعیت شانه در گروه کنترل و تجربی، تغییر موقعیت لگن در گروه کنترل و تجربی بعد از پروتکل تمرین و تغییر موقعیت لگن در گروه تجربی بعد از پروتکل تمرین و تغییر موقعیت مچ پا در گروه تجربی قبل و بعد از پروتکل تمرین مشاهده نشد. نتیجه­ گیری: به طور کلی نتایج نشان می­دهند که تمرینات تعادلی تخصصی بالانس روی دست بیشتر سبب پیشرفت تعادل پویا در اندام فوقانی می­شوند.کلید واژه­ های فارسی: تعادل پویا ، تمرینات بالانس روی دست ، راه رفتن.