مقایسه تعادل ایستا و پویای زنان فعال حرکتی دانشگاهی دارای قوس کف پای متفاوت

مقدمه: تعادل، یکی از اجزای کلیدی و جدایی ناپذیر در فعالیت های روزانه و عملکرد های ورزشی می باشد. شناخت هرچه بهتر و جامع تر عوامل تاثیرگذار بر کیفیت تعادل و نحوه اثرگذاری آن ها این فرصت را فراهم می آورد که به بهبود این عامل پایه حرکتی در تمام طول زندگی کمک کرده و از عواملی که بر آن تاثیر منفی دارد، جلوگیری به عمل آورد. به نظر می رسد که وجود ناهنجاری های آناتومیکی از قبیل کف پای صاف، گود و ویژگی های مورفولوژیکی پا بر آمادگی حرکتی از جمله تعادل افراد تاثیرگذار است. در نتیجه تحقیق حاضر با هدف مقایسه تعادل ایستا و پویای زنان فعال حرکتی دانشگاهی دارای قوس کف پای متفاوت انجام شد. مواد و روش ها: تعادل ایستا و پویا ۹۰ ورزشکار زن دانشگاهی در سه گروه قوس کف پایی که شامل کف پای صاف (۳۰ نفر)، کف پای گود (۳۰ نفر) و کف پای طبیعی (۳۰ نفر)، به وسیله دستگاه Stbilometer در حالت ایستاده با چشمان باز (معیار سنجش تعادل ایستا) و قرار دادن یک گام آزمون شونده با پای غالب (معیار سنجش تعادل پویا) ارزیابی شد. همچنین، به منظور تشخیص قوس کف پای صاف، گود و طبیعی از آزمون افت استخوان ناوی با استفاده از روش توصیفی Brady صورت گرفت. تجزیه و تحلیل داده های آماری نیز با استفاده از نرم افزار SPSS و از روش آماری تحلیل واریانس یک راهه انجام شد. یافته ها: در تعادل ایستا بین مساحت کل محدوده جابجایی نوسان بین سه گروه تفاوت معنی داری وجود داشت (۰۰۲/۰ = P)؛ در صورتی که در تعادل پویا در مساحت کل محدوده جابجایی نوسان بین سه گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد (۰۹۸/۰ = P). نتیجه‎گیری: اگرچه تعادل ایستای افراد مبتلا به ناهنجاری کف پای صاف و گود نسبت به کف پای طبیعی کمتر است، اما در مورد تعادل پویا، تفاوت معنی داری بین سه گروه قوس کف پایی مشاهده نشد. بنابراین، می توان به افراد مبتلا به کف پای صاف و گود در این زمینه آگاهی داد تا در انجام فعالیت های روزانه خود با دقت و توجه بیشتری عمل نمایند.